Ebû'l-Haseni'l-HarkÂnî (k.s) hazretleri soyle anlatir:

Iki kardes vardi. Bu iki kardesin hizmete muhtac bir anneleri vardi. Her gece kardeslerden biri annenin hizmeti ile mesgul olur, digeri Allah TeÂlÂ'ya ibÂdet ederdi. Bir aksam, Allah TeÂlÂ'ya ibÂdet kardes, yaptigi ibÂdetten, duydugu hazdan dolayi kardesine:

"Bu gece de anneme sen hizmet et, ben ibÂdet edeyim", dedi.

Kardesi kabul etti. IbÂdet ederken secdede uyuya kaldi ve o anda bir ruya gordu. Ruyasinda bir ses ona:

"Kardesini affettik, seni de onun hatiri icin bagisladik",
deyince genc:
"Ben Allah TeÂlÂ'ya ibÂdet ediyorum. Kardesim ise anneme hizmet ediyor. Fakat beni onun yaptigi amel yuzunden bagisliyorsunuz!", dedi.
Ses ona:
"Evet senin yaptigin ibÂdetlere bizim hic ihtiyacimiz yok. Fakat, kardesin annene yaptigi hizmetlere annenin ihtiyaci vardi" karsiligini verdi.
__________________