Canaydını dinlerken Yazar Adı: Barış Cenk Akkaya Yazar İletişim: [email protected] Arkadaslar yeni yıl hepinize sağlık mutluluk bol kazanc getirsin oncelikle... Evet Galatasarayımız 2006 ya cok sıkıntılı girdi. Gunlerdir okuyoruz, yazıyoruz, hepimiz tepkiliyiz. Ben once gecen pazertesi akşamı sayın başkanımız Ozhan Canaydını dinlerken duşunduklerimi sizinle paylaşmak istedim. Aynı gunun oğlen saatlerinde Sayın Atay Aktuğun bir dergide cıkan roportajını okudum. Hatta forumda guncel haberler bolumune koydum. Başkanı dinlerken niye net cevaplar veremedi, niye kelimeler boğazında duğumlendi kaldı, hepimiz bunları eleştirdik. Hatta tum medya Atay Aktuğ başkanlığı bırakınca freni patlamış gibi radikal acıklamalar yaptı. Kendini bence ateşe attı. Kimse gormeyecek, gostermeyecek. Bir kac ay icinde Sayın Aktuğ bugunlerini arar hale gelebilir. Malum Canaydın Galatasarayın gelenekleri ve menfaati gereği susuyor. Kim başkan olsa yonetici olsa susar. Cunku ulkemizde son beş senede ozellikle siyaset inanılmaz şekilde sporumuza mudahele ediyor. Yalnız futbola değil, once bunu belirtmek isterim. Bakın gureşte, halterde, atletizimde son bir kac senede bir takım atamalar yapıldı. İktidara yakın insanlar, artniyetli olmadan belkide acemelikleri, iş bilmezlikleri sonucunda sporcuları iyi yonlendiremedikleri icin sporcularımız dopingci, kavgacı oldu. Sonra sayın bakanımız imalı bir acıklamayla herkesi istifaya cağırdı. Peki onları kim atamıştı? teksuclu onlar mıydı? Cevabını sizlere bırakıyorum. Evet futbolumuzda da benzer mudaheleler oldu. İlerdeki donemde bunlar cok daha fazla konuşulacak. Ben şimdi bize gelmek istiyorum. Galatasarayda bir babalar gurubu var, diğer kuluplerde de var ama Galatasaraydaki kadar etkili değiller. Şu an icin babalar 2000 sonrası konjoktorde cok yanıldılar, kulubu siyasete fazla sokmadan adeta onunu kestiler. Once eski başkanımız Faruk Sureni ve planlarını berteraf ettiler, Sayın Canaydını hazırlayıp emeneti Sayın Mehmet Cansuna bıraktılar ve malumunuz kulubun başına Sayın Canaydını getirdiler. Canaydın iş hayatında mazbut olan bir insandı, sevilen sayılan biriydi. Fransada vergi rekortmeni olmuş, dışarda Galatasaraya cok yardımcı olabilirdi, ama atladıkları bir şey vardı. Canaydın cok durusttu ve bundan once girdiği hic bir yonetimde yolun sonunu gorememişti, yani siyasi değildi veya enazından siyaset kartını oynamayı sevmeyen biriydi ve biz bunun faturasını malesef kimsenin beklemediği şekilde cok zor odedik. Hatta gecen son kongrede kulup siyasete bulaşmasın diye Canaydın Kıran birleştirildi, Sayın Cansunun onu kesildi. Burada ben şahsen babalara hak veriyorum, cunku ilerde yeni oluşan konjektor bugun siyaseti spora karıştıranları cok ağır yargılayacak. Galatasarayın o zaman kıymeti veya politikasının değeri cok iyi anlaşılacak, ama ayakta kalabilirsek. Gerci son iki senede planları bozduk, Rakibimizi, Canaydını dinlerken, Atay Aktuğun acıklamaları aklıma geldikce ve bugun Galatasaray haric uc buyuklerin yonetimlerini gozumun onune getirdikce en cok dek direnen kulup biziz. Direnmekle direnmemek arasında kararsız kalan kulupte Beşiktaş. Şimdi bu konjektorun ikinci takımı Trabzon olacak. Bunu bu sene değil ama onumuzdeki sene cok daha net goreceğiz. Sanırım bu yazdıklarımı birileri de gormuş olcak ki babalar buyuk evlatlarıyla dun bir toplantı yaptı. Onumuzdeki bayramdan sonra Canaydının katılımıyla yeni bir toplantı daha yapılacak, umarım bu toplantılarda sportif mucadele taraftara daha durust olunarak devam ederi, cunku Sayın Canaydının tek buyuk hatası buydu. Yaşadığı zorlukları en azından taraftarıyla paylaşmalıydı. Umarım onumuzdeki toplantıda bu eksikliği kapatırlar. . İşte arkadaşlar Canaydını dinlerken bunları duşundum halende duşunuyorum ilerde bu konularla ilgili sizlere daha net yazılarla yardımcı olurum inşallah. Yalnız artık butunluk olma gunudur. Haklısınız, bir coğunuz ozellikle 25 yaş altı taraftarlarımız cok buyuk zaferlerle buyudu, ben 30 yaş ustu kuşağın son temsilcisi olarak cok inişli cıkışlı donemleri gorduk. Sizinle bir anımı paylaşmak istiyorum. Rıdvanın fenerde fırtına olduğu seneydi. Fenerbahceyle uc mac yaptık Kadıkoyde, biri Turkiye ligi, biri turkiye kupası, biri de tsyd kupası macıydı. Uc macta 15 gol yedik sanırım, 1989-90 yılları arasındaydı, şaşkınbakkalda yaşıyordum, yani fenerin kalbinde. Staddan eve ağlayarak yurudum, inanılmaz uzuldum ama o gun birşeyi anladım takımımı rengimi Galatasarayımı cok seviyorum ve Allaha şukurler olsun 90-2000 yılına kadar buyuk şampiyonluklar kupalar kazandık ve ben ve abilerim trubunlerdeki buyuklerimin yardımıyla şaşkınbakkala bağdat caddesine iki kere, biri Galatasaraylilik ayricaliktir diye pankart bayrak, biri de Ali şene nazire yaparcasına 20:45 pankart bayrağı astım. Şimdi sizlere tavsiyem, hepinizin bu tip anları olmuştur veya olacaktır. Olanlar bugun yaşadıklarımızı ve bizlerin ogunlerin sonrasında yaşadıklarımızı duşunsun ve takımlarına kuluplerine ne olursa olsun tum yetkililerine demokratik şekillerde, kanunlara saygılı olarak destek versinler. Gun bugundur, destek gunudur, ne olursa olsun ingilizler, almanlar, italyanlar veya diğer medeni ulke taraftarları gibi takımımızı her zaman alkışlayalım, eğer biz boyle yaparsak, başarısız olduklarında en buyuk manevi cezayı, kazandıkları zamanda en buyuk manevi desteği veririz, cunku kureselleşmiş bir dunyada da yaşasak, en buyuk ceza veya odul maneviyattır. Saygılarımla Buyuk Galatasaray Taraftarı __________________