Arkadaşlar biliyorsunuz ki Galatasaray'da onyıllardır suren bir silsile Hasan Şaş ve Hakan Şukur'un takımdan koparılması ile bitirilmiştir. Bu takımda Turgay Şerenler, Metin Oktaylarla başlayan, Cuneyt Tanman ve Bulent Korkmaz ile devam eden, Hakan Şukur ile sonlanan bu geleneğin, bu abiliğin, liderliğin, gizli elin onemini bu gizli el olmadan, yıldızlarla dolu bir caresizlik abidesi "Yeni Galatasaray"ın icler acısı halini tahlil ederek anlayabiliriz... Evet bu takımda abiler vardı ve farklı goruşler de vardı.. Bu abilerin takımı bolduğunu, gruplaştırdığını, hatta cemaatleştirdiğini iddia ettiler.. Artık dunyada abilik diye bir kavramın olmadığını, Chelsea'de, barcelona'da, İnter'de abilerin olmadığını soylediler. İyi futbolun ancak iyi futbolcular ile oynanabileceğini ifade ettiler.. (Osman Tanburacı'nın savunduğu bu Yeni Galatasaray fikri bu adamda o kadar yer etmişti ki ve Hakan Şukur'den kurtulma gerekliliğini o kadar cok benimsemişti ki, Kralın 2 gol attığı bir mactan sonra "yahu zaten o atmasa da gs yeniyordu" dedirtecek kadar zıvanadan cıkarmıştı kendinisini)... ve belki de bu fikirleri en cok benimseyen insanlardan olan Adnan Polat, gayet bilincli, adım adım, yavaş yavaş bir operasyon başlattı ve bir geleneği bitirdi. Bu durumu gorduk, ve fakat Galatasaray'ın hayrına olacaksa, takımımız başarılı olacaksa tabi ki neden olmasın dedik. Fakat her gecen gun uzulerek aslında o liderlik vasıflarının, o abilerin ağırlığının bu galatasaray camiasında ne kadar onemli olduğunu anladık. Evet yıldızlar geliyordu buyuk paralara.. Şaşaalı karşılamalar, buyuk isimler, buyuk paralar, gulen yuzler.. Her yıldız ile yıllardır parlak transferlere hasret biz taraftarlar seviniyorduk, umuda kapılıyorduk Yeni Galatasaray hakkında. İyi futbolcular geliyordu ve oyle ya, iyi futbol oynayacaktır. ve sonra gorduk ki takım oyle olmuyormuş.. takımdaki abiler onemliymiş.. Hakan şukur ve hasan şaş teknik direktorsuz bir takıma 6 mac kazandırıp Galatasaray Tarihine bir kupa daha kazandırıyormuş. O gizli el, Mehmet guven'e, İlic'e, "Biz Liverpool'u evinde yeneriz" inancını veriyormuş. O tılsımlı hava perez'le, fleurquin'le, bulent akın ile Roma'yı Roma'ya dar ediyor, barcelona'ya kafa tutturuyormuş.. bu takımın kadrosu ne olursa olsun avrupadaki rakipleri karşılarına her galatasaray cıktığında gazetelerine "anneciğim Turkler" manşetlerini attırıyor, turkiyedeki rakipleri 90+'larda 2-0 onde olmasına rağmen "bu Galatasaray bizi yenebilir" diye macı bırakamıyormuş.. ve sonra "Yeni Galatasaray".. takımın başına şampiyonlar ligi kupasına dokunmuş rejkaard, akabinde hagi, kadroda defansta milli takım defansı, ve takımda dunya kupasına giden birsuru futbolcu.. brezilya forması ile dunya kupasında oynadığı hemen her maca damga vuran adam, almanya ligi asist kralı, barcelona patentli meksikalı, rus ligine damga vurmuş, milli olmuş yıldızlar... iyi futbolculardı.. iyi futbol oynamalıydık hani... ve sonuc.. bir takım zaman zaman kotu oynayabilir, zaman zaman zor gunler gecirebilir, şansızlıklar, sakatlıklar peşini bırakmayabilir.. ama bir takım hicbir zaman bu kadar uzun sure istikrarlı(!) bir bicimde caresiz kalamaz! yıllardır ızdırap cekerek izliyorum "Yeni Galatasaray"ı.. top kovalamayan yıldızları, hic bir mac oncesi ya da sonrası ağlamayan Galatasaraylı futbolcuları, sahada mağlubiyeti kabullenebilen sarı kırmızı formaları, cuvalla para alıp Galatasaray ile kafa bulan ruhsuzları, ve bunları eleştirdi diye linc edilmeye calışılan; "bunlar takımdan ayrıldı diye boyle yapıyorlar" zihniyeti ile Galatasaray'ın iyiliği icin Galatasaray'daki mevcut durumu değerlendiren eski futbolcularına karşı savaş acan Galatasaray taraftarını gordukce kahroluyorum!!! biz o abilerden muhteşem futbol beklemedik hic, hic bir zaman cıkıp tek başına mac kazansınlar diye de beklemedik... beklentimiz bu takım ruhunu, galatasaraylı olduğu bilincini, armanın ve formanın kıymetini bildiklerini bize hissettirmeleriydi. ve sağolsunlar her daim bunu yaptılar! asla pes eden bir takım olmadılar mac icinde, hic bir zaman lige havlu atmadılar! Manchester ile oynarken de, Erzurumspor ile oynarken de rakibine saygılı, formasının ağırlığını bilir bir şekilde, bu ciddiyetle oynadılar.. soylenecek şey cok.. tek bir ornek daha: bu takımın hatırladığım kaptanları.. Turgay Şeren, Metin Oktay, Cuneyt Tanman, Bulent Korkmaz, Hakan Şukur.. ve "Yeni Galatasaray"ın kaptanları.. Lincoln, Ayhan, Arda.. nedir bu siklet duşuşu! bu yıl gecti zaten, ama inanın onumuzdeki 3 yıl icin de bir umudum yok zihniyet değişmez ise.. ya sizin? Dr_Ankebut __________________