CenÂb-ı Hak bu son nefeste, yahut hayatın son safhasında kayanları bildiriyor. Mesel Kasas Sûresiʼnde KÂrunʼu bildiriyor. Daha evvel sÂlih bir kuldu.

Yine Belʼam bin BÂûrÂʼyı bildiriyor. KerÂmeti olan, ism-i Âzama mazhar, sÂlih bir kuldu. O da bir nefse temÂyulden helÂk oldu gitti.

Şimdi, dunyevî olarak insan bir doktor oluyor, muhendis oluyor, mimar oluyor, bir diploma alıyor. Bu, hayat boyu gecerli. Fakat bu nefis meselesi cok kaygan bir arÂzi, cok kaygan. CenÂb-ı Hak:

“Yakîn gelene kadar (Rabbine kulluk et).” (el-Hicr, 99) Yani olum gelene kadar, son nefese kadar.

Demek ki bir muʼminin dÂim teyakkuz hÂlinde bulunması zarûrî.


Osman Nuri Topbaş


__________________