Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Uc kişi dışında hic kimse beşikte iken konuşmamıştır. Bunlar: Hz. İsa İbnu Meryem aleyhima's-selam, Cureyc'in arkadaşı.
Cureyc, kendini ibÂdete vermiş Âbid bir kuldu. Bir manastıra cekilmiş orada ibadetle meşguldu. Derken bir gun annesi yanına geldi, o namaz kılıyordu.
"Ey Cureyc! (Yanıma gel, seninle konuşacağım! Ben annenim)" diye seslendi. Cureyc:
"Allahım! Annem ve namazım (hangisini tercih edeyim?" diye duşundu). Namazına devama karar verdi.
Annesi cağırmasını (her defasında uc kere olmak uzere) uc gun tekrarladı. (Cevap alamayınca) ucuncu cağırmanın sonunda:
"Allahım, kotu kadınların yuzunu gostermedikce canını alma!" diye bedduada bulundu. Beni İsrail, aralarında Cureyc ve onun ibadetini konuşuyorlardı. O diyarda guzelliğiyle herkesin dilinde olan zÂniye bir kadın vardı.
"Dilerseniz ben onu fitneye atarım" dedi. Gidip Cureyc'e sataştı. Ancak Cureyc ona iltifat etmedi.
Kadın bir cobana gitti. Bu coban Cureyc'in manastırı(nın dibi)nde barınak bulmuş birisiydi. Kadın onunla zina yaptı ve hÂmile kaldı. Cocuğu doğurunca:
"Bu cocuk Cureyc'ten!" dedi. Halk (ofkeyle) gelip Cureyc'i manastırından cıkarıp manastırı yıktılar, (hakaretler ettiler), kendisini de dovmeye başladılar, (linc edeceklerdi). Cureyc onlara:
"Derdiniz ne?" diye sordu.
"Şu fahişe ile zina yaptın ve senden bir cocuk doğurdu!" dediler. Cureyc:
"Cocuk nerede, (getirin bana?)" dedi. Halk cocuğu ona getirdi. Cureyc:
"Bırakın beni, namazımı kılayım!" dedi. Bıraktılar ve namazını kıldı. Namazı bitince cocuğun yanına gitti, karnına durttu ve:
"Ey cocuk! Baban kim?" diye sordu. Cocuk: "Falanca coban!" dedi. Bunun uzerine halk Cureyc'e gelip onu opup okşadı ve: "senin manastırını altından yapacağız!" dedi. Cureyc ise:
"Hayır! Eskiden olduğu gibi kerpicten yapın!" dedi. Onlar da yaptılar.
(Ucuncusu): Bir zamanlar bir cocuk annesini emiyordu. Oradan şahlanmış bir at uzerinde kılık kıyafeti guzel bir adam gecti. Onu goren kadın:
"Allah'ım şu oğlumu bunun gibi yap!" diye dua etti. Cocuk memeyi bırakarak adama doğru yonelip baktı ve:
"Allahım beni bunun gibi yapma!" diye dua etti. Sonra tekrar memesine donup emmeye başladı."

Ebu Hureyre der ki: "Ben Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm'ı, şehadet parmağını ağzına koyup emmeye başlayarak, cocuğun emişini taklid ederken gorur gibiyim."
(Resulullah anlatmaya devam etti:

"(Sonra annenin yanından) bir kalabalık gecti. Ellerinde bir cÂriye vardı. Onu dovuyorlar ve:
"(Seni zÂni seni!) Zina yaparsın, hırsızlık yaparsın ha!" diyorlardı. CÂriye ise:
"Allah bana yeter, o ne iyi vekildir!" diyordu. Cocuğun annesi:
"Allahım cocuğumu bunun gibi yapma!" dedi. Cocuk yine emmeyi bıraktı, cÂriyeye baktı ve:
"Allahım beni bunun gibi yap!" dedi. İşte burada anne-evlat karşılıklı konuşmaya başladılar: (Anne dedi ki:
"Boğazı tıkanasıca! Kıyafeti guzel bir adam gecti. Ben: "Allahım, oğlumu bunun gibi yap" dedim. sen: "Allahım! Beni bunun gibi yapma!" dedin. Yanımızdan cariyeyi doverek, zina ve hırsızlık yaptığını soyleyerek gecenler oldu. Ben: "Allahım, oğlumu bunun gibi yapma" dedim. sen ise: "Allahım, beni bunun gibi yap!" dedin).
Oğlu şu cevabı verdi:
"Guzel kıyafetli bir adam gecti. Sen: "Allahım, oğlumu bunun gibi yap!" dedin, ben ise: "Allahım beni bunun gibi yapma!" dedim. Yanımızdan bu cÂriyeyi gecirdiler. Onu hem dovup hem de: "Zina ettin, hırsızlık ettin!" diyorlardı. Sen: "Allahım, oğlumu bunun gibi yapma!" dedin. Ben ise: "Allahım, beni bunun gibi yap!" dedim. (Sebebini acıklayayım O atlı adam cebbÂr zalimin biriydi. Ben de: "Allahım beni boyle yapma!" dedim. "Zina ettin, hırsızlık ettin!" dedikleri şu zavallı cariye ise ne zina yapmıştı, ne de calmıştı! Ben de "Allahım beni bunun gibi yap!" dedim."
( KUTUB-İ SİTTE /4959)
__________________