DUNYA

İbrÂhim Hakkı hazretleri dunyÂya bağlanmanın kotuluğunu bir sohbetinde şoyle anlattı:

Duny zıll-i zÂildir. Ona guvenen nÂdimdir. O seninle kalsa da, sen onunla kalamazsın. DunyÂdan cıkmadan once, kalbinden duny sevgisini cıkar. Duny lezzetlerine aldanmayan Cennet nîmetlerine kavuşur. İki Âlemde azîz ve muhterem olur. Duny haraptır. Şerbetleri seraptır. Nîmetleri zehirli, safÂları kederlidir. Bedenleri yıpratır. Emelleri arttırır. Kendini kovalayandan kacar. Kacanı kovalar. Duny bala, icine duşenler de sineğe benzer. Nîmetleri gecici, hÂlleri değişicidir. DunyÂya ve buna duşkun olanlara inanılmaz. Cunku, bunlarda vef ve sef bulunmaz. FÂnî olanı ver ki, bÂkî olanı alasın. Kendini bilen kişinin bu dunyÂya duşkun olmasına şaşılır. Şakîler dunyÂya sarılır. Saîdler bÂkî olana sarılır. Bedeninle dunyÂda ol, kalbinle Âhireti bul! Nefsin arzularını terk eden pÂk olur, Âfetlerden selÂmet bulur. Allahu teÂlÂnın rÂzı olmadığını terk edene, Allahu teÂl ondan iyisini ihsÂn eder. DunyÂyı anlayan, onun sıkıntılarından uzulmez. DunyÂyı anlayan, ondan sakınır. Ondan sakınan, nefsini tanır. Nefsini tanıyan, Rabbini bulur. MevlÂsına hizmet edene, duny hizmetci olur. Duny insanın golgesine benzer. Kovalarsan kacar. Kacarsan, seni kovalar. DunyÂ, Âşıklarına mihnet yeridir. Lezzetlerine aldanmayanlara, nîmet yeridir. İbÂdet edenlere kazanc yeridir. İbret alanlara hikmet yeridir. Onu tanıyanlara selÂmet yeridir. Ana rahmine nisbetle, Cennet gibidir. Âhirete nisbetle copluk gibidir.

Olumden once olan her şeye duny denir. Bunlardan, olumden sonra faydası olanlar, dunyÂdan değil Âhiretten sayılırlar. Cunku, duny Âhiret icin tarladır. Âhirete yaramayan dunyÂlıklar, zararlıdır. Haramlar, gunahlar ve mubÂhların fazlası boyledir. DunyÂda olanlar dînimize uygun kullanılırsa, Âhirete faydalı olurlar. Hem duny lezzetine, hem de Âhiret nîmetlerine kavuşulur. Mal iyi de değildir, kotu de değildir. İyilik, kotuluk, onu kullanandadır. O hÂlde mel'ûn olan, kotu olan dunyÂ, Allahu teÂlÂnın rÂzı olmadığı, Âhireti yıkıcı yerlerde kullanılan şeyler demektir. Kendini ve Rabbini unutup, lezzetlerine, şehvetlerine duşkun olanlar, yolda hayvanının susu ile, palanı ile, otu ile uğraşıp, arkadaşlarından geri kalan yolcuya benzer. Colde yalnız kalıp, helÂk olur. İnsan da ne icin yaratılmış olduğunu unutup, duny zînetlerine aldanır, Âhiret hazırlığı yapmazsa, ebedî felÂkete surukleınir. Duny sevgisi Âhirete hazırlanmaya mÂni olur. Cunku, kalb onu duşunmekle, Allah'ı unutur. Beden, onu elde etmeye uğraşarak ibÂdet yapamaz olur. Duny ile Âhiret, doğu ile batı gibidir ki, birine yaklaşan, otekinden uzak olur. Bir kimse ibÂdetini yapmaz ve geciminde, kazancında, Allahu teÂlÂnın emir ve yasaklarını gozetmezse, dunyÂya duşkun olmuş olur. Allahu teÂl herkesin kalbini bundan soğutur. Bunu kimse sevmez.
__________________