Yine kendi klavyem ile ele alınmış bir yazı. İcerikleri yine araştırmalarımdan derlemedir.


Şeytan, bir zamanların zikrde ve şukurde en ileri gelenlerden bir varlık olarak anlatılır. Hatta meleklere hocalık yapmaktadır anlatılanlara gore.


Gok katında levh i mahfuz adında bir kitap bulunduğu bildirilir. Bu kitap, ALLAH'ın butun olacakları yazdığı kitaptır ve gorevli melekler tarafından okunur.

Yine bir zaman, melekler orada cennetten kovulacakların olduğunu okurlar ve şeytana gelirler.

Şeytandan, dua et ki kovulacak olanlar biz olmayalım diye istekte bulunurlar.

Şeytan, herkes icin dua eder ama kendisi icin dua etmez. Cunku kendisinin kovulacağına asla ihtimal vermez.

ALLAH C.C, bir zaman sonra insan adında bir varlık yaratacağını buyurur.

Daha once yaratılan cinler, kan dokup bozgunculuk yaptığı icin gok halkı artık itiraz mı yoksa sebebi hikmetini mi sormak amacıyla bilemeyiz ama bozgunculuk yapacak birileri mi yaratacaksın diye ALLAH'a sorarlar. ALLAH, ben sizin bilmediğinizi bilirim, buyurur. ( bakara 30 da gecer )


Artık hukum verilmiş, yaratılanlara da emri uygulamak duşmuştur.


Şeytan, kendisinin daha hayırlı ve ustun olduğunu bildirip ALLAH'ın emrine karşı geliyor. Bunun uzerine, cennetten kovuluyor.


Şimdi insanlar da secde etmiyor ama cezayı hemen ve ağır şekilde almıyorlar.

Cunku, bize gelen emir aracı ile geliyor. Rabbimizi gormediğimiz icin, akla illa ki yokluğuna dair vesveseler geldiği icin, dunya meşgalesi olduğu icin bize biraz daha tolerans tanınıyor.


Ama şeytan, emri bizzat alıyor. Gok aleminde alıyor. Direkt isyan ediyor. Sonrasında da tovbe etmiyor, etmeyeceğini de ALLAH zaten biliyor. Eğer ki af dilese, affedilme ihtimali yuksekti. O konuya biraz daha aşağıda gireceğiz.

Daha sonra, bizleri saptırmak icin ALLAH'tan musade istiyor. Bir takım istekleri kabul ediliyor ve kıyamete kadar surecek insan/şeytan savaşı başlıyor.



İlk iş, Hz. Adem ile Hz. Havva kandırılarak cennettten atılıyor. Hz. Adem, rivayetlere gore hatalıyım. Meleklerle istişare edebilir ya da Rabbime sorabilirdim diyor. Yine oğrendiği bir takım kelimelerle tovbe ediliyor, affolunuyor.


Ancak, şeytanın işi halen bitmiş değil. O, ALLAH'ın yolu uzerine oturmaya yemin etti.


Hz. Musa, şeytanın isteği uzerine ALLAH'a istekte bulunup şeytanı affetmesi tovbe etmek istediğini soyler aracı olur. ALLAH, Ademin kabrine secde ederse affederim buyurur. Şeytan, hz. Musa'dan bunu duyunca dirisine secde etmedim olusune mi edeceğim diyip yine kibir ile uzaklaşır.


Ve o amansız mucadelenin artık donuşu yoktur...

Peki, insana ne gibi zararlar verir?



Meşhur şehir efsaneleri vardır. Şeytan carpar. Yine ALLAH carpar derler. Carpmaz efendim, ALLAH kulunu niye carpsın? ALLAH kuluna niye zarar versin? ALLAH kuluna ceza verirken dahi aracı kullanıyor, aracısız ceza vermiyor şanından ve kudretinden oturu. Yine affetmek icin yuzlerce sebeb yaratıyor.

Neyse, donelim şeytana. Şeytan da carpmaz. Carpacak, zarar verecek gucu vardır ama yapmaz.


Karşınıza cıksa, size fiziksel zarar verse, ALLAH'a sığınır ve ibadete yonelirsiniz. O nun istediği istediği ise, ALLAH tan uzaklaşmanız.


Her insanı saptırmakla gorevli şeytan mevcuttur. Aklınıza vesvese verir. Ya ahret yoksa?

İcki, kumar ve zina ile gunahlara boğar.

Kişi namaza başlarsa, aklına imana dine aykırı soz ve hayaller getirir. Kişi namazdan vazgecebilir. Vazgecmezse, vesveselere devam ederek eziyet cektirir.

Akla kotu zan getirir. Surekli gaza getirir. Vur, kır, oldur.

Herkese ozel stateji geliştirir.

Kimisini over sen artık evliya oldun derviş oldun peygamber olacak adamsın ve kişiyi kibirden felakete goturur.


Kimisini alcaltır, sen artık iflah olmazsın kesin cehennemliksin.

Değilse, senin ağzını yuzunu yamultmaya uğraşmaz. Onu yaparsa, eline bir şey gecmez hatta zulm ettiği icin kişinin gunahlarının affedilmesine sebeb olabilir. Muslumanın ayağına diken batsa, bir gunahına kefaret olurmuş.

O zararların en buyuğunu verir. İcten icten soğutur dinden imandan.

Once kucuk gunahlarla başlarsın, sonra daha buyuk. İlk gunah cok vicdan acıtır, sonrasında artık insan alışır. Kalbin kararır.


Ama mumine tovbe gibi bir silah veirlmiştir. Nefes aldığın surece her gunaha tovbe kapın acıktır. Ha ahrette bedelini odersin odemezsin orası ayrı...

Selametle kalın...
__________________