Efendimiz buyurdu ki:

“–Şimdi Cennetlik birisi gelecek.” Orada abdest almış, suları damlayan birisi geliyor. İkinci sefer tekrar, ertesi gun yine:

“–Şimdi bir Cennetlik gelecek.” Yine aynı kişi geliyor. Ucuncu gun aynı.

Abdullah bin Amr da diyor ki:

“–Ben , gidip bu adama bir misafir edeyim kendimi. Bakayım , Allah Rasûlu ona Cennetlik dedi, bizlere Cennetliksiniz demedi . Onun hÂline bakayım.” dedi.

Gidiyor ona diyor ki Abdullah bin Amr, o zÂta diyor ki:

“–Ben , babamla aramda bir ihtilÂf var , musÂade edersen iki-uc gun senin yanında misafir olayım.”

“–Hay hay kardeşim, buyur.” diyor.

Her şeyine dikkat ettim . Yememiz, icmemiz, gece hayatımız hep beraberdi . Yani benden bir farkı yoktu . Uc gun sonra dedim ki ona:

“–Bak kardeşim! Sana Allah Rasûlu Cennetliksin dedi, bize bir şey demedi. HÂlbuki baktım ben, benim hayatımla senin hayatın arasında hicbir fark yok. Sana niye Allah Rasûlu Cennetliksin dedi, bana niye demedi? Senin bir fÂrik vasfın var, onu bana soyle.”

O da dedi ki:

“–Benim , gorduğun gibi senden bir farkım yok . Fakat , benim gorduğum, yaptığım ibadet, tÂat, amel , seninkinden farklı değil . Ancak , ben, muslumanlardan hicbir kimseye kalbimde kin tutmam . Gonlum, butun muslumanlara muhabbetle doludur . Ve AllÂh’ın verdiği herhangi bir hayırdan dolayı hic kimseye asl haset etmem.”

Bunun uzerine:

“–İşte , seni o dereceye ulaştıran, demek ki senin bu hÂlindir.” dedi. (Bkz. Ahmed, III, 166)

Osman Nuri Topbaş

__________________