Semerkand Aile dergisi / Huseyin Okur / Haziran 2008 - 33. sayı

Allah'ın insanoğluna verdiği en buyuk nimetlerinden birinin konuşma yeteneği olduğunu belirten Huseyin Okur, dikkat edilmediği takdirde dilin insanı kufre duşurebileceğinden bahsediyor

Ağızdan cıkan sadece bir sozden ibarettir ama oradan dokulen aynı zamanda kalptekini de ortaya koyduğu, ona tercuman olduğu icin onemlidir. İman ve kufur de gorunuşte ağızdan cıkan birer soz değil midir?

Allah'ın insanoğluna en buyuk nimetlerinden biri de konuşma yeteneğidir. Dilin kendisi kucuk olmakla beraber, iyi ya da kotu olsun, yaptığı iş buyuktur. Bu sebeple, insanın, ağzından cıkan soze dikkat etmesi gerektiği; sozun onu vezir yapabileceği gibi rezil de edebileceği bildirilmiştir.

Dil serbest bırakıldığında geniş bir sahada iyiliğe de kotuluğe de at koşturur. Hz. Peygamber (s.a.v) bir hadisinde, "Ademoğlunun hatalarının coğu, dilindendir" (Beyhaki) buyurarak insanın dilini doğru kullanmasının ehemmiyetine işaret etmiştir. Ağızdan cıkan sadece bir sozden ibarettir ama oradan dokulen aynı zamanda kalptekini de ortaya koyduğu, ona tercuman olduğu icin onemlidir. İman ve kufur de gorunuşte ağızdan cıkan birer soz değil midir? Oyleyse dil, kurtarıcı veya helak edicidir. Allah insanoğlunun konuşmalarının yazıcı melekler tarafından kayda alındığını ve bundan dolayı hesaba cekileceğini bizlere şoyle bildirmektedir: "(İnsan) hicbir soz soylemez ki yanında kendisini gozetleyen, dediklerini zapt eden (bir melek) hazır bulunmasın." (KÂf, 18)

Muaz b. Cebel (r.a), Rasulullah Efendimiz'e (s.a.v), "Sozlerimizden dolayı da hesaba cekilecek miyiz?" diye sorduğunda Rasul-i Kibriya (s.a.v) "Hayret ya Muaz! İnsanları yuzleri ustu cehenneme surukleyen, ancak dillerinin kazandığı gunahtan başka ne olabilir?" buyurmuştur. (Tirmizi)


Alimler kufre goturen kelimeler hususunda toplumu bilgilendirirdi

Kişiyi kufre duşuren ve dinden cıkmasına sebep olan sozlere "elfaz-ı kufur" yani kufre goturen sozler adı verilir. Eskiden alimler insanı kufre goturen kelimeleri kitaplarında yazar, toplumu da bu kelimeleri kullanmaktan sakındırırlardı. "Kim ki; dine, imana, dince mukaddes olan şeylere kufrederse, hurmetsizce ve hakaret iceren sozler sarf ederse onun nikahına zarar gelir, imanından şuphe edilir. İman ve nikah tazelemesi gerekir. Tovbe, istiğfar etmesi, pişmanlık duyup kesinkes donuş yapması gerekir" derlerdi.

Şimdilerde insanı kufre goturen cumleler değişerek, yerini başka turlu ifade ve cumlelere bıraktı. Gecmişteki insanlar ofkeden, kızgınlıktan dolayı bu kufur kelimelerini soyleyebiliyorlardı. Bugun ise tam aksine, bazen kendilerini coşturup galeyana getiren hadiselerden dolayı bu sozleri normal gundelik kelimeler gibi kullanıyorlar. Bazen de eğlenmek icin mukaddes değerlerle alay edilen fıkralar anlatıyorlar.


İnsanı kufre duşuren sozler neler olabilir?

Dinin esaslarından birini alaya almak; inanılması gereken ve zarurat-ı diniyye denilen prensipleri kucumsemek, hafife almak; bir İslami hukmu acıkca inkar etmek veya dince mukaddes olan şeylere kufretmek; Allah'ın zatı, sıfatları, fiilleri, isimleri, emirleri, yasakları hakkında şaka yollu da olsa alay ederek konuşmak, bunları kucumseyici sozler soylemek ve Allah'a sovmek kişiyi dinden cıkarır.

Peygamberlik mefhumu ve peygamberlerle alay etmek, onları kucuk duşurucu sozler soylemek kufur sayılır. Bu yuzden diğer peygamberleri veya Hz. Peygamber'i (s.a.v) kucuk goren alay eden dinden cıkar. Mukaddes kitaplara ve Kur'an-ı Kerim'e sovmek veya bunların aslını inkar edici sozler soylemek; Kur'an'la, bir suresi veya ayetiyle alay etmek, onu kucumsemek; meleklere sovmek, alay etmek, ayıplamak, onları kucuk gormek; ashab-ı kiramı tekfir ederek, onların mumin olmadığını soylemek; sahabeyi kucumsemek, alay etmek ve onlara buğzetmek; haramı helal, helali haram saymak da kufurdur. Alim ve fakihlere sovmenin dinden cıkaracağına dair de ceşitli fetvalar verilmiştir.

İnsanı kufre duşmesine sebebiyet veren şeyler sozlu ve fiili/ameli olabilir. Mesela bir kimsenin, alay maksadıyla abdestsiz namaz kılması, ameli bir kufurdur. Ancak biz bu yazımızda ozet olarak, gunumuzde insanların ağızlarına doladıkları bazı kufur sozlerine ornekler vereceğiz. Bu sozlerin soylenmesi insanın kufre duşmesine neden olur: "Allah da gelse, seni elimden kimse alamaz", "Sanki Allah beni mi gozetliyor", "Burası Allah'ın unuttuğu bir yer", "Burada Allah'ın yeri yok", "Allah deseydi yapmazdım", "Allah baba/dede", "Kahrolsun şeriat (Allah'ın dini)", ***** felek", "Ne gunah işledim ki tovbe edeyim" "(Peygamber) Sunnetinin yeri mi şimdi, o eskidenmiş", "Bir yudum alsan ne olur? Aslan sutu bu". Bu soz eğer haram olan ickinin helal olduğunu iddia etmek icin soylenirse kufur olur. Yine aynı şekilde, namazı onemsemeyen, Allah'ın bir emri olarak telakki etmeyen birinin, "Sen namazı boş ver, benim kalbime bak" demesi kufurdur. Yine butun Muslumanları ve ozellikle hac ibadeti yapan hacıları ve gercek ilim erbabı kişileri kastederek, "Kıyamet hacılarla hocaların yuzunden kopacak" denilmesi kufurdur.

Yine vefat eden bir kimse icin, "Allah'a lazımmış ki oldu!" sozu, Allah bir şeye muhtac olmadığı halde, Allah'ı bir beşer gibi duşunup soylendiği icin kufre sebep olur. "Kur'an col kanunudur" demek de kufre sebep olur. "Namaz kıl" denilince "Sen kıldın da ne oldu?" demek, ezan ya da Kur'an okunurken "Ne bet (kotu) şey" demek, "Sen Musluman değil misin?" denildiğinde "Hayır" demek, Allah'ın takdirine itiraz edercesine "Ben seninle cennete bile girmem" demek, yine Allah'ın yaratma sıfatını alaya alarak bir insan icin "İmalat hatası" demek kufurdur. Gunumuzde adeta insanların ağızlarında sakız gibi olmuş bu cumlelerin sayısını daha da coğaltmak mumkun.

Her şeyden once şu noktada alabildiğine uyanık olmak durumundayız: Kişinin fikri neyse zikri de odur. İc alemimizi neye alıştırmışsak azalarımızdan da o sadır olacaktır. Kalp boşluk kabul etmez. Eğer oraya "nazargah-ı ilahi" olma vasfıyla bağdaşmayan şeylerin sızmasına musaade etmişsek, bunun butun bedenimize ve o arada elbette dilimize de sirayet etmesi kacınılmaz olacaktır. Boyle sozleri şaka ile soylemek dahi tehlikelidir. Kişi ağzından bu gibi sozler cıktığında hemen tovbe-i istiğfar etmeli, kelime-i şehadet getirmelidir.
__________________