Kuran'a uyan ve Allah (cc)'a iman eden muminler, Allah (cc)'tan bir nimet olarak ustun bir akla sahip olurlar. Allah (cc)'tan kendisine akıl bahşedilen kişi, zekası ne duzeyde olursa olsun, gorduklerini ve duyduklarını Kuran'a gore değerlendirir, doğruyu yanlış olandan ayırt edebilir ve doğru duşunebilir.

Akıl sahibi kişi, dunyanın en zengin, en guzel, en itibarlı insanı olsa da, tum bunların kendisine fayda sağlamayacağının, gecici dunya hayatında bir imtihana tabi olduğunun ve bir gun mutlaka ahirette hesap vereceğinin bilincindedir. Olumun bir son olmadığını, aksine bir başlangıc olduğunu bilir. İşte bu nedenle, akıl sahibi insan, dunyanın gecici zevklerine kapılarak, asıl yaratılış amacını unutmaz; kendisine verilen sınırlı sure icinde Allah (cc)'ı razı etmenin yollarını arar. Bu kararlılık ona, sonsuz akıl sahibi olan Allah (cc)'tan, nimet, akıl ve guzellik kazandıracaktır.

Akıllı insan, doğru duşunebilme nimetine de sahip olur. İman eden ve aklını kullananların en onemli ozelliklerinden biri, duşunmuş olmak icin değil; sonuc elde edebilmek, fayda sağlayabilmek, doğruyu bulabilmek ve guzel şeyler uretebilmek icin duşunmeleridir. Akıllı insan, boş kuruntulara kapılıp şeytanın vesveseleriyle uğraşmak yerine, dunyada kendisine verilmiş olan sınırlı vakti nasıl en hayırlı ve en faydalı şekilde gecirebileceğini duşunur. Bu konuda kendisine Kuran'ı rehber edinir ve Yuce Allah (cc)'ın insanları uzerinde duşunmeye teşvik ettiği konuları kendine esas alır. Bu konuların en başında ise kendisi dahil, tum varlıkların yaratıcısı olan Allah (cc)'ın buyukluğunu duşunmek gelir. Akıl sahibi bir insan hayatının her anında Allah (cc)'ın zamandan ve mekandan munezzeh olduğunu, Varlığı'nın her şeyi sarıp kuşattığını, tum varlıklar O'na muhtac iken O'nun hicbir şeye ihtiyacı olmadığını, evrenin Hakimi ve Sahibi olduğunu, her an her saniye tum insanları gozlemekte olduğunu, onların akıllarından gecirdikleri ya da soyledikleri her sozu bildiğini, yaptıkları her tavrı gorduğunu ve ezelden ebede kadar her şeyin bilgisini Katında sakladığını aklından cıkarmaz. Kuran'da akıllarını kullanarak duşunen bu kimselerin, Rabbimiz’in buyukluğunu gorerek en doğru olana ve gerceğe ulaştıkları şoyle ifade edilmiştir:

Onlar, ayakta iken, otururken, yan yatarken Allah'ı zikrederler ve goklerin ve yerin yaratılışı konusunda duşunurler. (Ve derler ki "Rabbimiz, Sen bunu boşuna yaratmadın. Sen pek yucesin, bizi ateşin azabından koru." (Al-i İmran Suresi, 191)
__________________