Bir gun Mescid-i Nebevi’nin Babu’l-Mecid kısmında oturuyordum. Biraz ileride bir siyahî, Kur’an-ı Kerim okuyordu. Yuzunde oyle bir nur, melÂhat-ı iman vardı ki, guzelliği tasvir edilemez.

Buyuk bir huzur ve vecd icinde ara sıra sahifeleri ceviriyordu. Bir saat kadar gecmişdi. Hangi sûreyi okuduğunu merak et-dim, yaklaşdım. Bir de ne goreyim? Sahifeleri tersine koymuş. Yani sahifelerin alt tarafını uste getirmiş. Yalnız sahifedeki satırlara bakıyordu. Cok hayret ettim. Sonra duşundum ve, Cenab-Hakk’ın bu ummî kuluna, bilenden daha fazla bir iltifatı olduğuna kanÂat getirdim. Belki de bu imÂnı tam siyahî, o sahifeleri cevirdikce Cenab-ı Hakk’ın azametini, saltanatını, gaffarlığını, rahmanlığını tefekkur ediyordur da diğer yuzunden okuyanlardan daha fazla istifade ediyordur, Allahu Âlem.

Gene orada ummî Şamlı Abdullah efendi isminde (manevi ismi Mehmed) bir şahıs vardır. Yılın sekiz ayını Medine-i Munevvere’de dort ayını da Şam’da gecirir. Şam’da bulunduğu zamanda daima Şeyhul-Ekber Muhyiddin-i Arabî turbesi kurbundeki camide bulunur. Okuması yazması yoktur. Gencliğinde bir gece yatıyor, sabah kalktığında (Cenab-ı Hakk’ın izni ile) kendisini Kur’an-ı Kerim hafızı buluyor. Manevi erlerden olsa gerek. Cenab-ı Hakk’ın kendisine bahşettiği bu buyuk nimeti gaib etmemek icin şukrÂne olarak iki gunde bir hatim indirirdi. Kavî imanı ile Allah dostlarındandı.

Bir hacı, Mescid-i Nebevî’deki Kur’an-ı Kerimleri elindeki temiz bir bezle siliyor, opuyor, aldığı raflara tertiplice koyuyordu. Kaldığı muddetce bu vazifeye devam etti. O bu yaptığı hizmeti oyle bir hulûs-ı kalb, aşk ve neş’e icinde if ediyor idi ki kendimi onu seyretmekten alamıyordum.

Bunu muhterem Ustazımız Hazretlerine anlattım. Cok memnun kaldıklarını, o gul yuzlu simÂlarındaki surûrlarından anlamış oldum. Cunku o kişi yaptığı hizmet, tazim sayesinde Cenab-ı Hakkın rızasını kazanmış oluyordu.

Bu bahsetmiş olduğum şahıslar Kur’an-ı Kerim’e olan saygı edeb ve tazimleri dolayısıyla Allah TeÂlÂ’nın rızasını kazananlardan idiler.

***

Resûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- buyurdular:

– “Sizin en şerefliniz, Kur’an’ı oğrenen ve oğretendir.”

Gavsu-l Azam AbdulkÂdir GeylÂnî hazretlerinin kudsî nasihatlerinde buyuruyorlar ki:

– “Ey ahÂli! Kur’ana olan sevginizi onun ahkÂmı ile amel ederek gosteriniz. Ondan alacağınız oğutleri, onun esaslarına uyarak alınız. Yoksa, Onun uzerinde mucadelelere girişerek ona bağlılığınızı gostermeğe ve ondan oğud almağa kalkışmayınız. İnanc esasları, pek az bir kac cumleden ibarettir. Ameller ise pek coktur. Size Kur’an’a inanmak ve onun ahkÂmına riayet etmek gerek. Allah’ın kelÂmını kalblerinizle tasdik ediniz. Uzuvlarınızla da ameller işleyiniz, eda ediniz. Size dunyevî ve uhrevî-faydası olan şeylerle meşgul olunuz. Hakikatleri olduğu gibi idrak etmekden Âciz olan denî akıllara asla iltifat etmeyiniz. Onları asla dinlemeyiniz. (Fethur-RabbÂnî 11. sohbetten)

Ebu’l MevÂhib kuddise sirruh buyurur:

– Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi vesellem’-i ruyada gordum. Bana şoyle buyurdu:

– “Ey Muhammed! Nedir bu gaflet halin? Bu ne uykudur? Bu yuz ceviriş neden? Sana neler oldu ki Kur’an okumayı bırakdın? Kur’an okumak karşısında bu virdciklerin sozu mu olur? Bir daha boyle yapma. Her gun Kur’an oku, isterse iki hizib olsun. Her gune duşen daha az olmasın.”

Bu yuce mukaddes kitabımızı hakkını eda etmek icin buyuk tazim, hurmet gostererek, sekînet ve huşu icinde, hurufatları tane tane soyleyerek, ozumleyerek yutarak okumamız gerekir.

Hormetsiz ve gafletle cok okumaktan ise, az fakat devamlı huzur ve uyanıklıkla okumak daha evlÂdır.

Allah TeÂl ve Tekaddes hazretleri, bazı velilerine zaman icinde zaman nasib etmişdir, kimisi bir rekatde kimisi de iki rekatde Kur’an’ı hatmetmiştir. Buna rağmen bu has kullar bu tilÂvet anında en ufak bir gaflet, dalgınlık gostermezler, kalbleri kırık ve Rabblarının kurbunda olduklarını bilirler. Onlarda huşu hali hic eksik olmaz.

Her muslumanın evinde Kur’an-ı Kerim bulunduğuna gore bu ulvi kitaba karşı daima hormetli bulunmamız gerekir. Kutubhanemizin en yuksek yerinde temiz bir ortuye sarmak suretiyle muhafaza etmeliyiz. Okuyacağımız zaman buyuk bir saygı ile acmalıyız ve oyle okumalıyız.

ALINTIDIR
__________________