Hic şuphesiz mahşerde bizleri kurtaracak Allah’ın rahmetidir. Allah’ın rahmeti olmazsa hicbir amel bizi kurtaramaz. Bu anlamda amellere guvenmek ucbdur. Fakat dunyada işlerdiğimiz ameller ve ibadetler cehennemden kurtulmak icin değil, Allah’ın rızasını kazanmak icindir.

Allah’ın rahmeti olmazsa hicbir amel bizi kurtaramaz. Bu anlamda amellere guvenmek ucbdur. Fakat dunyada işlerdiğimiz ameller ve ibadetler cehennemden kurtulmak icin değil, Allah’ın rızasını kazanmak icindir. Salih amellerimizin Mahşer gunu elimizden tutması Allah’ın rahmetindendir.
Peygamber Efendimiz (asm) uzunca bir hadiste bir mahşerde kurtaran amelleri şoyle anlatıyor:

“Ben gecen gece ruyayı sÂdıkada neler gordum.

“Ummetimden bir adam gordum ki, azap melekleri etrafını sarmıştı. O anda almış olduğu abdest geldi ve onu kurtardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, kendisi icin kabir azabı hazırlanmıştı. Namazı geldi ve onu kurtardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, şeytanlar etrafını kuşatmıştı. Yaptığı zikirler geldi ve onu kurtardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, susuzluktan dili dışarıya sarkmış, soluyordu. Tuttuğu Ramazan orucu geldi ve ona su ikrÂm etti.

“Ummetimden bir adam gordum ki, onu karanlık, arkası karanlık, sağı karanlık, solu karanlık, ustu karanlık, altı karanlıktı. Yaptığı hac ve umresi geldi ve onu bu karanlıklardan cıkardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, olum meleği ruhunu almak icin gelmişti. Anne ve babasına yaptığı iyilikler geldi, meleğin o anda ruhunu almasına mani oldu.

“Ummetimden bir adam gordum ki, mu’minlerle konuştuğu halde, onlar kendisiyle konuşmuyorlardı. Akrabalarıyla olan iyi ilişkileri geldi ve onlara hitÂben, ‘Bu akrabalarına iyilik ederdi’ dedi. Bunun uzerine onlar da o zÂtla konuştular. O da onlara karıştı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, peygamberler halka halka olmuşlardı. Hangi halkanın yanına varsa kovuluyordu. O anda cunuplukten gusletmesi geldi, ellerinden tutarak onları yanıma oturttu.

“Ummetimden bir adam gordum ki, Cehennemin hararetini elleriyle yuzunden uzaklaştırmaya calışıyordu. O anda verdiği sadakalar geldi, uzerine golge, yuzune karşı perde oldu.

“Ummetimden bir adam gordum ki, azap zebÂnîleri yanına gelmişti. O anda iyiliği tavsiye edip kotulukten sakındırması geldi. Ve onu bu halden kurtardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, Cehennem ucurumundan duşmuştu. Dunyada iken Allah korkusundan doktuğu gozyaşları geldi ve onu ateşten kurtardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, amel defteri sol tarafından verilmişti. Allah korkusu geldi ve amel defterini alıp sağ eline verdi.

“Ummetimden bir adam gordum ki, terazisinin iyilik kefesi hafif gelmişti. Kucuk yaşta olen cocukları geldi ve terÂzisini ağırlaştırdı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, Cehennemin tam kıyısında bekliyordu. Allah korkusundan kalbinin urpermesi geldi, onu bu halden kurtardı.

“Ummetimden bir adam gordum ki, korkudan yaş hurma dalının sallanması gibi titriyordu. Allah’a olan husn-u zannı geldi ve titremesini dindirdi.

“Ummetimden bir adam gordum ki, Sırat Koprusunde surunerek ve emekleyerek yol almaya calışıyordu. Bana getirdiği salÂvatlar geldi, elinden tutarak ayağa kaldırdı. Boylece Sıratı gecti.

“Ummetimden bir adam gordum ki, Cennet kapılarına kadar geldi, fakat kapılar yuzune kapandı. Getirdiği Kelime-i ŞehÂdetler geldi, elinden tutarak Cennete girdirdi.” CÂmiu’s-Sağîr, 2/1456.

Kaynak
__________________