Arı su icer bal akıtır, yılan su icer, zehir doker.



İki canlıda su icer ama istidatları ve kabiliyetleri farlı farklı olduğu icin biri bal verip, başlar uzerinde gezerken, diğeri zehir akıtır ve surunerek hayatını surdurur.

Kullu inain yetereşşehu yani kubun icinde ne varsa o sızar dışarıya, iki insan duşunelim:

Birisi kuranla, hakk ve kakikatle dolmuş, dışarı sızacak olan elbette aynı guzellikler olacaktır.

İkincisi, batıl şeylerle iştigal etmiş ve kendisine bahşedilen istidatları yanlış kullanmış. Elbette dışarı sızdıracağı şeyler daha baştan bellidir. İnsan Hudasından uzaklaştıkca, hevasına tabi olur...Neticede hevasını kendine mabud ittihaz eder ve şu kısacık dunya hayatını ahirete tercih eder. Hic camla elmas bir olur mu?

Duduklu tencere aklıma geldi, icine koyacağınız malzeme neyse, o pişer ve vakti gelince mutlaka dışarı taşmak zorunda, yoksa patlar. Bir yemeğin zehirli olduğunu anlamak icin hepsini yemeye gerek var mı? İnsanın oğrendiği şeylere bakıp, dışarı sızdırdığı bilgilere bakınca nereden beslendiği elbette anlaşılır...

İnsanoğluna, baktığımızda burası icin halkedilmediği, başka bir alem icin halkedildiğin anlaşılır. Oyle an olurki, sanki bu dunyada boğulacak duruma gelir. Ruhunda ızdıraplar, hafakanlar yaşar... Demekki insana oh dedirten veya of dedirden şeyin aslında, Allah'a yakınlık ve uzaklık nisbetinde olduğu anlaşılır. Her ne kadar o bize bizden yakın olsada, biz hanemizi mamur etmedikce, padişah o haneye teveccuh etmeyecektir...
Ma'rifetler kabiliyetlere gore kazanılır. Eracif kokuşurken, cicekler guzel kokular neşredecektir. Yılanla arı aynı sudan icecek biri zehir, biri bal verecektir. Allah'tan gelen şeyler karşısında her kabiliyet kendine gore tezahurler gosterecektir.

Arı su icer bal akıtır, yılan su icer, zehir doker. Beynin bala ihtiyacı var, gozun arı gibi kainat kitabını mutala ederek, beyinden kalbe doğru hakikat peteklerini oluşturup, dışarı tatlı ve guzel kelimeler dokmesi icin, Huda ile olmak gerek. Ballar balını bulan kovanı neylesin...

Gonlunuz Huda ile olsun

selam ve dua ile kalın


Servet fakir
__________________