Tasavvufi yazılar..Mumin, gucu yettiği kadar din kardeşinin kusurlarını ortmelidir. Hadis-i şerifte şoyle buyrulmuştur:

"Kim bir kardeşinin ayıbını orterse; Yuce Allah da onun dunya ve ahirette ayıplarını orter."(Muslim, Zikr, 38; Ebu Davud, Edeb, 68; ibnu Mace. Mukaddime, 17. Aynı konuda bkz: Buhari, Mezalim, 3.)

Diğer bir hadiste şoyle buyrulmuştur:

"Kim kardeşinin bir ayıbını orterse, sanki canlı olarak toprağa gomulerek oldurulen bir kız cocuğunu olmeden hayata dondurmuş gibi sevap alır."(Ebu Davud, Edeb, 38; Nesai, Sunen-i Kubra; No: 7281; Ah-med, Musned, IV, 147; Hakim, Mustedrek, IV, 383; ibnu Hıb-ban, Sahih, No: 517; Beyhaki, Sune-i Kubra, VIII, 331.)

İbnu Şirin (rah) derdi ki: "Kamil bir insan, din kardeşinin yetmiş tane kusurunu gorur; fakat hepsine bir mazeret arar. Eğer bir ozur bulursa, bu ona yeter, bulamazsa: "Herhalde kardeşimin benim bilmediğim bir ozru var ki bunu işliyor der."

Sufyan es-Sevri der ki: "Bir kimse ile Allah icin kardeş olmak istediğin zaman, ona kız. Sonra, gizlice bir adam gonder, ona senin hakkında haberler sordur; eğer o senin hakkında hayır soylerse, onunla arkadaş ol."

Bir başkası da şoyle demiştir: "Deneyip tecrube etmeden kimseyle kardeşlik kurma. Once ona bir sır ver; sonra kendisine biraz eziyet et ve onu kızdıracak bir iş yap; peşinden bak: Eğer sırrını başkalarına yayarsa, ondan sakın."

Ebu Yezid Beyazid-i Bistami'ye: "Kiminle arkadaşlık edeyim?" diye sorulunca, şu cevabı vermiştir: "Senden Allahu Teala'nın bildiği gizli kusurlarını bildiği hÂlde, O'nun (c.c) gizlediği gibi, kusurlarını gizleyen kimse ile arkadaş ol."

Zunnun el-Mısrî elerdi ki: "Seni hic gunah işleyemeyen birisi olarak gormek isteyen kimsenin arkadaşlığında bir hayır yoktur."

Alimlerden birisine: "Kiminle arkadaşlık yapmalı?" diye sorulunca; şu cevabı vermiştir: "Seni gucunun yetmediği işlerin altına sokmayan ve aranızda hatır koruma sıkıntısını kaldıran kimse ile arkadaşlık yapın."

Cafer b. Muhammed es-Sadık (rah) derdi ki:

"Bana kardeşlerimin en ağır geleni, kendisi icin bir suru sıkıntıya girdiğim ve hatırını gozetmek icin kendimi zorladığım kimsedir. Onların kalbime en hafif geleni ise, onunla beraberken, tek başıma olduğum gibi rahat davrandığım kimsedir."

Bu buyukler butun bu sozleriyle şunu demek istiyorlar: Kim bu anlatılan guzel sıfatlara sahip değilse, o kimseye yapmacık ve kendini beğendirme hastalığı girer. Bunlar onu gosteriş ve zorlamaya goturur. Bu durumda sohbetin bereketi gider, Allah icin kardeşliğin menfaati biter.




ALLAH İCİN DOSTLUK
Ebû Talib el-Mekkî
HacegÂn Yayınları
__________________