Ayaklarla yurume nimeti…

Duşun mu’min kardeşim Allah-u TeÂlÂ, mescide yurumen, KÂbe’nin etrafını tavaf edebilmen icin, Safa ile Merve tepeleri arasında sa’y edebilmen icin, Arafat’a cıkıp vakfe yapabilmen icin, sana eziyet edenlerden uzaklaşabilmen icin, tehlike anında kacabilmen icin sana iki ayak bahşetmiştir.

Sen her gun vazifene gider ve donersin bu nimeti hissetmezsin. Bir gun bu nimetten mahrum olanları duşunmezsin. Onlar hayatlarını nasıl surduruyorlar? Ellerine guneşin sıcağından koruyacak şeyler giyerek caddelerde yollarda ellerinin uzerinde emekleyerek yurumeye calıştıklarını gorursun.

KÂbe’yi tavaf ederken onları bir gorsen, insanlar bilmeden ellerine parmaklarına basarlar… Onlar da bunu engelleyemezler.

Onlardan birini her Cuma namazı kılındığında goruyordum. Mescitten cıkıyor, cocuklar etrafında ona bakışıyorlar. O sağa sola yoneliyor, mescitten uzakta kendisini bekleyen aracına doğru gitmeye calışıyor…

Ayakları mescide giden ve kıyamet gunu kendisi icin şahitlik edecek olan kimseye ne mutlu!

Allah’a davet etmek, iyiliği emretmek kotuluğu yasaklamak, Allah yolunda cihad etmek icin ayakları yuruyen kimseye ne mutlu!

Ayakları kayan ve Allah’ın haram kıldığına giden kimseye de yazıklar olsun!

Kıyamet gunu acaba sırattan gecebilecek miyiz? Yoksa maazallah cehennem ateşine mi yuvarlanacağı?!

Allah’ım! Fazlınla ve rahmetinle bizi bu nimetine şukretmekle rızıklandır. Seni razı edecek şekilde kullanmak uzere bize yardım et, ayakların kaydığı gun sıratta ayağımızı sabit kıl. Ey rahmet edenlerin en merhametlisi!

AYAK NİMETİ UZERİNE ALLAH’A HAMD OLSUN.
__________________