Osmanlı Devleti’nde gunluk hayatın en onemli belirleyicisi İslamın şartlarından biri olan namaz ibadetiydi. Cuma gunleri Muslumanların bayramı olduğu icin o gun haftalık tatil gunu idi.
Osmanlı’da gunluk hayatın en onemli belirleyicisi namaz vakitleriydi. Bildiğimiz uzere kozmopolit bir yapıya sahip olan Osmanlı Devleti farklı etnik koken ve dine mensup gruplardan oluşurdu. Ulkedeki her grup, kendi gelenek, gorenek, din ve kulturleri doğrultusunda hayatlarını devam ettirirdi. Osmanlı’nın gunluk hayatı, mesai saatleri akşam ve sabah namazı vakitlerine gore şekillenirdi. Ozellikle Cuma namazına cok dikkat edilirdi.

Şehirlerin en canlı yerleri camilerdi

Osmanlı şehirleri genellikle camiler etrafında inşa edilen medrese, imaret, daru’ş-şifa, han, hamam, tekke, zaviye, mektep gibi kulturel ve sosyal amaclı yapılardan oluşurdu. Şehir halkı bu yapılar topluluğunun etrafında kurulan mahallelerde otururdu. Musluman ve gayrimuslim halkın bir arada yaşadığı şehirlerde her dinî grubun ayrı mahallesi vardı. Evlerde aile uyeleri erkenden kalkar, erkekler işyerlerine giderken kadınlar ev işleri ve cocukların bakımıyla ilgilenirlerdi. Şehirlerin en canlı yerleri camiler, kulliyeler ve bedesten adı verilen carşılardı. Derlediğimiz bilgilere gore, bedestenin etrafında olan sokaklarda ceşitli meslek erbaplarına ait dukkÂnlar olurdu. Oğle ve ikindi namazı vakitlerinde halk ibadet eder ve dinlenirlerdi.



Cuma gunu Muslumanların bayramı idi

Cuma gunleri Muslumanların bayramı olduğu icin bugun haftalık tatil gunu idi. Musevilerin tatil gunu Cumartesi, Hıristiyanların ise Pazardı. Bayram ve kandil gunleri, padişahların tahta gecmesi, duğunler, baharın gelişi, ordunun sefere cıkışı ve zafer kazanması halk tarafından şenlikler ve ziyafetlerle kutlanırdı.
__________________