Cenab-ı Fahr-i Kainat -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif’lerinde buyururlar ki:
“Ey Ebu Zerr! Gemiyi yenile, cunku deniz derindir. Tekmil azığını al, cunku sefer uzaktır. Yukunu hafiflet, cunku dağlar arasında yol sarp ve meşakkatlidir. Amelini halis kıl, cunku iyiyi kotuden ayırt eden Allah basirdir, her şeyi her yapılanı gorur.”

Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif’lerinde buyururlar ki:
“Dunyada garip, yahut yolcu gibi ol, nefsini ehl-i kuburdan (kabirde imiş gibi) say!” (Tirmizi)
Bir insanda bu halin bulunması cok faydalıdır. Cunku garip insan kotuluk yapamaz. Yolcu ise eline cantasını almış yol almakla meşguldur. Sonra kabirde bulunanların hali ile hallenmemiz tavsiye ediliyor. Şimdiden kabre girmiş gibi. Cunku olume mahkumuz.

Nefis olmeyi hic istemez. Onu bu hususta terbiye etmek icin birinci planda olumu cok anmak ve col yolculuğuna cıkacak olan bir insanın bu tehlikeli yolculuktan başka bir şey duşunmediği gibi duşunmek lazımdır.

Orada eyvah dememek icin insan dunyaya nicin geldiğini, nereye gideceğini, nicin yaratıldığını ve ne yapmasının gerektiğini şimdiden duşunmeli, vukuu muhakkak olan olum icin elde fırsat dilde ruhsat varken hep hazırlıklı bulunmaya calışmalıdır. Kazanıldığı zaman, ebedi bir hayat kazanılmış olacak.

Allah-u Teala ayeti kerime’sinde şoyle buyurmaktadır:
“Ey iman edenler! Allah’tan korkun. Herkes yarına ne hazırladığına baksın. Allah’tan korkun, cunku Allah butun yaptıklarınızdan haberdardır.” (Haşr: 18)

Canta elinde hazır olsun. “İrcııy!” davetinin ne zaman geleceği belli değil, amma gelecek. Her nefes insanı kabre cekiyor, omur tukeniyor. Olum ve kabir icin hazırlıklı olan kimse, olumden irkilmez. Davet geldiği zaman hemen gocer. O zaten teslim olmuştu, emir bekliyordu, emir de geldi.
Kalanla giden arasında bir gun fark var. İşte geldik işte gidiyoruz. Bugun ustteyiz yarın alttayız. Bugun yataktayız yarın topraktayız. Bu akşam burada, yarın akşam oradayız. Vaktimiz gelince hep gideceğiz de emir bekliyoruz.

Hayat yolculuktur, sen yolcusun. Yapabildiğini yap, bugunku işini yarına bırakma.

Alem-i berzaha gidiyorsun, yolculuk uzun olduğu gibi donuşu de yok. Cantayı sakın bırakma, bıraktığın anda davet gelebilir. Hazırlıklı bulun, vasiyetini yapmayı da unutma.
__________________