Bir Rafiızi, Hazret-i Ebu Bekir, Omer ve Osman'ın (radıyallahu anhum) mubarek isimlerini pis ayakkabısının okcesine kazdırmıştı. Bastığı yerde bu buyuklerin mubarek isimleri okunurdu. Bir mu'min bunun arkasından giderken mubarek isimleri yerde gorunce, ayak izlerini takip etmeğe başladı. Şii yoldan sapıp bir ormana girmiş, bir ağac golgesinde uyumuştu.İzleri takip eden Ehl-i Sunnet i'tikadındaki bu musluman kimse de ormana girip Şii'yi yatar vaziyette gordu. Uc mubarek ismi, ayakkabının okcesine kazılmış gordu. Hemen oldurmek istedi. Fakat, belki bu isimlerin yazıldığından haberi yoktur, bir sorayım diye duşundu. O sırada Şii uyandı. Karşısında, bu Muslumanı gordu. Musluman kimse Şii'ye:

- Ayağının altındaki yazılardan haberin var mı? diye sordu.

Şii sacmalamağa başladı. Ehl-i Sunnet olan kimse gizlediği kılıcını cıkarıp besmele cekerek Şii'yi oldurdu. Sonra kılıcını kınına koyup, Şil'nin pis leşini bir cukura atarak, uzerini cer cop ile kapattı. Oradan ayrılıp biraz gitmişti ki, karşıdan cok heybetli dort atlının kendisine doğru geldiğini gordu. Atlılar yaklaşınca:

- Sen adam oldurmuşsun, katilsin, bize oldurduğun kimsenin leşini goster, dediler. Ehl-i Sunnet olan kimse:

-Ben fakir, kaatil değilim deyip birtakım ozur ve bahaneler gosterdi ise de ellerinden kurtulamadı.

Dort atlıdan birisi harbesini o Muslumanın goğsune dayadı.

- Geri don, yoksa sen bilirsin, dedi.

Caresiz geriye dondu. Şii'nin leşini attığı cukura geldiler. Uzerindeki copleri kaldırınca ne gorsun, insan yerine bir buyuk domuz leşi yatıyordu. Ehl-i Sunnet olan kimse bu hali gorup hayretler icinde kalmıştı. Dort atlı bu Muslumana:

- Allahu Teala senin gunahlarını afvetti, Cehennem ateşinden azad etti ve Cennetini nasib etti. diye mujde verdiler. Ehl-i Sunnet olan kimse sevinip, bu dort atlının kimler olduğunu sordu.

-Biz Ebu Bekir, Omer, Osman ve harbeyi goğsune dayayan Ali'yiz (radıyallahu anhum) dediler. Ehl-i Sunnet olan kimse Hak Teala'ya şukur edip, yoluna gitti.
__________________