Peygamber Efendimiz (asm.) ummetinin helÂk olmaması icin Allah’a (cc.) cok yalvardı. Bu yalvarmalarının en muhimi de Veda Haccı’nda, Arafat ve Muzdelife’de oldu. Bu iki mubarek yerde O, Allah’ın ilham ettiği olcude pek cok şey diledi. Hatta, kul haklarının affı icin dahi yalvardı, yakardı.

Evet O Sultanlar Sultanı’nın, ummet-i Muhammed’in helÂk olmaması mevzuunda pek cok yalvarış ve yakarışları olmuştu. Bunu Sahabe-i Kiram’a şoyle anlatıyor:

“Ben, Rabbimden, benim ummetimi helÂk etmemesini istedim. Rabbim benim bu duamı kabul buyurdu. Dedi ki: ‘Onların helÂki kendi aralarında olacaktır. Gunah işledikleri zaman ben onları birbirine duşurecek ve vurduracağım.’ Ben bunun da kalkmasını diledim; ama Rabbim, bunu kaldırmadı.”

Evet, iradeleri ile halledecekleri bu mesele kaldırılmamıştı... Başka kavimler gunah işledikce semavi ve arzi afetler onları kırıp gecirecek; ama Ummet-i Muhammed curum işledikce birbirine duşecek, ittihat ve ittifakları bozulacak, ihtilaflarla hırpalanacaklar. İşte, Resul-i Ekrem (asm.) bunun kalkmasını Rabbinden cok diledi; ancak, Cenab-ı Hak -hikmetini kendi bilir- bunu kaldırmadı.

İşin doğrusunu Allah bilir.
__________________