Olum duşuncesi izliyor beni.Gece gunduz kendimi oldurmeyi duşunuyorum.Bunun belli bir nedeni yok.Yaşansa da olur, yaşanmasa da.Bir kaygı yalnız.Beni, kendimi oldurmeye iten bir kaygı.

Karanlık bir gecenin gec vaktinde kalkıyorum.Herkes her geceki uykusunu uyuyor.Ev soğuk.Cok sessiz davranmaya ozen gosteriyorum.Gunlerdir biriktirdiğim ilacları avuc avuc yutuyorum.Kusmamak icin ustune recelli ekmek yiyiyorum.Genc bir kızım.Olu govdemin guzel gorunmesi icin gun boyu hazırlık yapıyorum.Sanki guzel bir olu govdeyle oc almak istediğim insanlar var.Karşı cıkmak istediğim evler,koltuklar,halılar,muzikler,oğretmenler var.Karşı cıkmak istediğim kurallar var.Bir haykırış! Kucuk dunyanız sizin olsun.Bir haykırış! Sessizce yatağa donuyorum.Olumu ve yokluğu uzerine uzun sure duşunmeye zaman kalmıyor.Şimdi gozumun onundeki goruntuler renkli kırları andırıyor.Korkacak birşey yok.Kırlarda koşuyorum.Sanki bir deniz kentinde yaşamıyorum.Hep kırlar.Esintiyle birlikte eğilen otlar arasında bir başımayım.Birazdan olum beni alacak.
Tezer Ozlu
__________________