Kai Greene, Arnold Classic’te Phil Heath’i yeniyor. Onları en son bir arada gorduğumuzde takvimler Eylul 2009’u gosteriyordu ve her biri Mr. Olympia sıralamalarında iki ila beş arasında bir yerde bulunuyordu. Onlar, vucut geliştirmenin asiller meclisi —tahta en yakın dortlusu. Bu yıl, 22 yıllık Arnold tarihinde bir ilk var: “Classic” unvanı icin yarışan en başarılı dort yarışmacının hepsi, bir onceki Olympia’dan geliyor. Sadece birinin galip, diğerinin dorduncu (veya daha kotusu) olacağı yarışmada, daha once hic bu kadar cok sporcu, zirveye boylesine yakınken her şeyi riske atmadı. Vegas’ta sıralamaları değişiyor ve gorunen o ki Columbus’ta da yeniden değişebilir. Son Olympia’dan altı ay sonra ve yenisinden altı ay once dordu de veliaht olmanın yollarını arıyor. HAZIRLIK Sakatlanma, munakaşa, hakaret veya curetkarca kendini ovmeler yok. Duşuk sezon sadece sessiz gecmekle kalmadı, urkutucu bir gerginliği de barındırdı. Sanki, ufukta kara bulutlar toplanıyordu, ortalığa fırtına oncesi sessizlik hakimdi. Bu his, ikinci ila beşinci arasında sadece dokuz puanın olduğu Olympia’da başlıyor. Sandow’a doğru hızla hucum eden Phil Heath beşinci olmuş, Kai Green ise Arnold’daki zaferinin ardından cıktığı ilk Olympia’da (Heath’in bir puan onunde) etkisiz kalarak dordunculuğe gelebilmişti. Dexter Jackson ise on değerlendirmde sıkı sıkıya tutunduğu ikincilikten, bir puan farkla ucunculuğe kaymış, Branch Warren da cumartesi akşamı gosterdiği dudak ucuklatan performansıyla yolundaki herkesi bir buldozer gibi ezerek dordunculukten ikinciliği yukselmişti. Bu gercekler karşısında tahminde bulunacaksınız, o sizin bileceğiniz iş. Cunku burada her şey mumkun. OLAY YERİ Mekanı bir duşunun. Arnold Classic, ilk gununden bu yana vucut geliştirmenin en saygın caddesinde yapılıyor. Veterans Memorial, Arnold’un Sergio Oliva’yı ilk kez yendiği 1970 Pro Mr. World’e ev sahipliği yapmıştı. Bu yuzden, o gunlerden beri bu yer yerel bir cazibe merkezi... Takip eden 40 yıl boyunca, altı Mr. Olympia ve toplam 22 kez yapılan tum Arnold Classic’i ağırlıyor. Ayrıca, bayanlar icin de uluslararası vucut geliştirme, fitness ve figure yarışmalarının da merkezi. 1995’te acıldığı vakit, biraz gıcırtılı ama her zaman sıcak bir havası olan Veterans Memorial (Vet), bu sporun Wrigley Field’ı veya Fenway Park’ı (beyzbol sporunun mabedi sayılan iki onemli saha) konumunda duruyor. BAŞLANGIC Yarışmacıların otobusu, 6 Mart gunu saat 10:30’da, oğlen yapılacak on değerlendirme icin Vet’in kulisine yanaşıyor. On uc yarışmacının coğu, maviyle bezenmiş Brehm Salonu’ndaki ısınma bolumunde kendine bir yer seciyor ve arkasına yaslanıyor. 112,5 kilo, 173 cm. boyundaki Branch Warren, sessizce eşi Trish ile konuşuyor. O sırada yanı başlarında, bir yakınlarının bebeği olan Johnnie Jackson, anne ve babasıyla oynuyor. Yarışmaya ilk kez katılan caylak Roelly Winklaar, disiplinli bir eğitim cavuşu edasındaki antrenoruyle Flemenkce konuşuyor. Koşede kimsenin kullanmayacağı bir karın makinesin ardına gizlenmiş 108 kiloluk Phil Heath, yaklaşan fırtınadan habersiz. iPod’unun kulaklıklarını takmış rock’n roll dinliyor. Sonrasında bir sehpaya oturup musli yerken bizimle sohbete başlıyor: “Bugunu bekliyordum. Bu yarışmayla ilgili sinirlerim gercekten ayaktaydı. Dun gece pek uyuyamadım. Anksiyeteden neredeyse kusacaktım, zihnimle kalbimi temizleyerek kendime neden burada olduğumu hatırlatmam gerekti. Gercekten cok heyecanlıyım, cunku bu sabah kalkıp aynağa baktığımda, ‘Eylul’de (son Olympia’da) gostermek istediğim Phil Heath işte buydu’ diye duşundum. Bugun hic gergin değilim. Sadece sahip olduğumu gostereceğim icin heyecanlıyım”. Yan tarafta, (tahminen) 122,5 kiloluk cussesiyle Kai Greene yarı baygın bir şekilde uzanıyor: Gozler kapalı, her zamanki gibi uzerinde kırmızı fermuarlı sweatshirt’u, kapuşonunu da kafasına gecirmiş. Oğle saati yaklaştıkca yarışmacılar yağlanmak ve kaslara kan pompalamak icin soyunuyor. Fotoğrafcılar da akın ediyor ama birinci yarışmacı bir turlu ortaya cıkmıyor. Soyunma odasına inzivaya cekilmiş, yalnız başına ısınıyor. Vet’in yeraltı mezarı gibi odalarından sahneye en yakın olan, ahşap zeminli, tuğla duvarlı bekleme odasına doğru salınarak geliyor
THE BLADE Hicbir vucut geliştirmeci, poz verilecek sahneye giden bu yoldan ilk yarışmacı Dexter Jackson (The Blade) kadar gecmemiştir. O, Classic’in demirbaşlarından ve Vet’in sahnesi sanki onun ikinci evi... 2010’da da boy gostermesiyle beraber The Blade, 22 Arnold’un yarısında yarışmış oluyor. Oniki yıllık profesyonel kariyerinde sadece, Mr. Olympia olmanın saltanatını surduğu gecen yıl Arnold Classic’e gelmedi. Onbir kez Arnold’a girmesi kadar etkileyici olan bir başka olay ise tum zamanların en fazla zaferini kazanma unvanı almak icin burada olması: Uc kez Arnold Classic şampiyonu olmuş biri olarak, Flex Wheeler’ın dort şampiyonluk skorunu egale etmek istiyor. En son Columbus’ta ilk ucun ardına duştuğunde yıl 2003’tu. Bu gece poz verme rutini bittiğinde sahneyi işaret ediyor ve “Benim evim!” diye bağırıyor. Burası onun evi ama bugun onun gunu değil. Bu, birinci zorunlu poz olan onden biceps’te kendini belli ediyor. 40 yaşındaki bacakları dolgunluk ve ayrışmadan uzak ve ona The Blade lakabını veren ust bedeni, canlı gozukmuyor. Yan pozlarda spinal erektorler (alt sırt) ve kalcalar, ince cizgiler, A.C.’yi kazanıp standartları belirlediği yıllardaki kadar net değil. Fakat, ufacık belini ve karnındaki abdominal tuğlaları vitrine cıkararak pozları iyi bitiriyor: Coğu sporcuyu tıknaz gosteren –ki bu Dexter icin gecerli değil- en kaslı (most-muscular) karın ve quadriceps pozunda ortaya cıkan ince cizgiler buyuk parclardan oluşan labirenti andırıyor. Fakat, bugun Wheeler’ı yakalamak icin diğer uc yarışmacının da formda olmamasına ihtiyacı var.
THE GIFT Phil Heath (The Gift), bu oyunu nasıl oynadığını herkese gostermeye istekli, oyuncakcıya girmiş bir cocuk edasında ana sahnede parmak ucları uzerine zıplıyor. Ardından sırıtarak onden cift biceps’i patlatıyor. Quadriceps’inde bolumlere ayrılmış, etraflarında damarların gezindiği yeni eklemeleri ortaya cıkıyor. Kasları dışında her şeyden kurtulmuş durumda, bariz bicimde ayrışmış ve detaylanmış devasa kollarının yanına ne sıradaki yarışmacılar ne de başka biri yaklaşabilir. Koltuk altı ve yandan goğuste Bertil Fox’u andıran pektoral kalınlık, onu bu anlamda dunyanın en iyileri arasına sokuyor. Hala goğsu spaghetti gibi lime lime olmamış ve sırtı da iyi gozukmuyor. Derin hamstring (arka bacak) ve kalca cizgilerine karşın, govde hatları biraz bulanık. Bu durum biraz da yeni kilosundan kaynaklanıyor. Dort sene once Colorado Pro’daki gibi aşırı detaylandırma beklememek gerek, cunku şimdi 13,5 kilo daha ağır. O farklı bir donemdi ve farklı bir Phil Heath’di. Ancak bugun gorulen, 30 yaşındaki Heath’in soylemekten hoşlandığı gibi “garip ve cekici”nin bir kombinasyonu... Yandan triceps ve most muscular pozlarında olduğu gibi, birbiri ustune oturmuş bir kas cılgınlığını gormek seyirciyi şaşırtıyor. Once soluklar kesiliyor, ardından alkışlar geliyor.
__________________