Mahşer: “MÂliki yevmiddin-Din gununun sahibi” isminin butun ihtişamıyla tecelli edeceği emsÂlsiz meydan. “Doğrudan doğruya herkes kendi halik’ı ve mabudu ve rabbi ve seyyidi ve maliki kim olduğunu bilecek ve bulacaklar,” hakikatinin herkesce tadılacağı muhteşem sahne.

Ancak Allah’ın aziz ve butun mahlûkatın zelil olduğunun olanca berraklığıyla sergilendiği eşsiz tablo.
O gun değişik bir gun. Guneş, butun gorduklerini, gece butun bildiklerini o meydana dokecek.
Bir yanda, vaktiyle ilÂhlık dava eden birisi; yuzu yerlere surtulerek hesaba getirilecek.
Otede, bir zamanlar “Curumuş kemikleri kim diriltecek?” diyen bir başkası, şaşkınlık ve dehşet icinde kıvranacak ve soracak “Bizi yattığımız yerden kim kaldırdı…”
Kıyamet ile sanki, LÂt ve Uzza putlarının karınları yarılacak, ne kadar muşrik dokulecek haşir meydanına!?..
Hintlinin ineği kesilecek, gırtlağından ne kadar sapık fışkıracak!...
Darvinin maymunu inecek daldan, ne kadar evrimci kusacak o meydana!..
Ve daha nice kurbanlar o mahşerde bir araya gelecekler.

Her batıl din, her yanlış inanc, kendi mensuplarının şahsında orada zilletle surunecek. Hak batıla galip gelecek. Nefis ve malını Allah’a satan, kul olarak yaşayan, kul olarak olen azizler de o meydana gelecekler. Umitle karışık dehşetli bir korkuyu onlar da tadacaklar. Onlar da inceden inceye hesaba cekilecekler.

Allah’ın rahmet ve keremine herkesin muhtac olduğunu guzelce sergileyecek ve sonunda yollarına devam edecekler. Ebedî saraylarına doğru.
__________________