Genc kuşakları ihmÂl edip nefsÂniliğin karanlık lÂbirentlerinde yapayalnız bırakanlar, onların her gun biraz daha azmanlaşmalarına seyirci kalanlar.. kitleleri millî kultur ve millî duşunceden mahrum bırakanlar, cekip onları şehevÂnilik bataklığında curutenler.. fenalara ve fenalıklara yahşî cekip gununu gun etmek isteyenler, ulkenin dort bir yanına kozmopolitlik tohumlarını sacarak millî şuur ve millî mefkûreyi oldurenler.. ozunden ve ruh kokunden uzaklaşmayı marifet ve medeniyet sananlar, ilim yuvalarını bu cehennem zakkumunun meşcereliği haline getirenler.. yıllarca can alıcı hasımlarımızı dost bilip onlara dostluk turkuleri soyleyenler, goz gore gore butun değer hukumlerimizi yerle bir edip halihazırdaki şu hazîn manzarayı hazırlayanlar.. cismÂnî ve bedenî hazlarını, her şeyin onune gecirip cılgınlık ve hezeyana girenler, bunların hÂline imrenip, kelebeklerin kendilerini ateşlere attıkları gibi, gidip gidip levsiyyÂta gomulenler.. medeniyet deyip, yenilik deyip ceşit ceşit yabancı duşunceye pey-cekenler, olup biten bunca şey karşısında, bir kerecik olsun, irkilmeyen ve urpermeyenler.. en alttakiler onların da altındakiler, en usttekiler onların da ustundekiler, bir gun mutlaka, ettiklerine nÂdim olup ağlayacaklardır!.. Ne var ki, o gunku ah u enîn ve cığlıklar hicbir işe yaramayacaktır.
__________________