Biz bir vadide, Kur’an bir vadide olmamalı!

MUSTAFA AYDIN
Kur’an-ı Kerim ayda, hic olmazsa yılda en az bir defa hatmedilmelidir. Eğer yılda bir defa olsun hatmedilemiyorsa, buyuğuklerimizin ifadesiyle Kur’an “metruk/terk edilmiş” sayılabilir. Kur’an’ı anlamak icin bir o kadar da Efendimiz’in sunnetinin, hayat dusturlarının bilinmesi lazımdır. Yoksa Muhammed İkbal’in ifadesiyle, cok defa “kalpler mu’min, kafalar da gayri mu’min” olur. Sunnet, KurÂn’ın tertibi ve hayata gecirilişini ifade eder. Bu yuzden o bilinmezse, Kur’an kulturu anlaşılmaz. Anlaşılmadığı icin de hayata gecirilemez.

Efendimiz, “Onlar bir vadide, Kur’an ayrı bir vadidedir.” buyurarak, ummetine Âit olumsuz goruntulerden birini tablolaştırır. Bu hadisten bizim anladığımız, ummetin Kur’an kulturunden uzaklaşacağı şeklindedir ki; en az beş asırdır Muslumanlar boyle bir mahrumiyetin cenderesi icindedirler. Bu meyanda kimse “O kadar yoğun işin arasında vakit bulamıyoruz, gece gec vakitlerde eve yorgun olarak geliyoruz” vs. turunden mazeretler uydurmamalıdır. Boyle mazeretlerin arkasına sığınanlar, donup gunluk hayatlarına baksalar, bir hic uğruna ne kıymetli zamanlarını harcadıklarını goreceklerdir. Bazen bir bardak cay icin saatler harcanır, bazen de en hayatî işler icin vakit bulunamaz. Evet, gunluk hayatımızı gozden gecirdiğimizde buna benzer bir hayli ornekle karşılaşabiliriz. Boş ve abes şeylerle zayi ettiğimiz dunya kadar zamanımız olduğunu soylemeye gerek yok. Mısır’a giden dostlarımız orada taksicisinden, esnafına kadar herkesin fırsat bulduğu her zaman diliminde Kur’an okuduğunu, kucuk mushafını cebinde surekli taşıdıklarını hayretle anlatırlar. Bizler nicin Mısırlı kardeşlerimiz gibi olmayalım? Netice itibarıyla; mutlaka herkesin Kur’an-ı Kerim’e ve Allah’ı anmaya ayıracağı bir zamanı olmalı ve bu konuda hicbir mazeret ileri surulmemelidir. Kur’an, Rabbimiz’le irtibat noktamızdır. İrtibatı koparmayalım.
__________________