Besmeleyle başlarız, guzel olsun kelamlar,
Allah’a hamdu sena, Resulune selamlar.

İstişare edenler, hic pişman olmaz elbet
Danışacak bir yerin varsa ne buyuk nimet.

İstişare sunnettir, danışan dağı aşar,
Danışmayan zavallı, duz yolda bile şaşar.

Bilmemek ayıp değil, sormamak ayıp olur,
Ehline soran kişi, hakiki yolu bulur.

Meşveretin Turkcesi, ehline danışmaktır,
Başlamadan bir işe sebebe yapışmaktır.

Şaşkınlık icindesin, sendeki bu cile ne?
Eğer bin bilsen bile, sormalısın bir bilene.

Cabucak ofkelenen, cok yanlış karar verir,
Demişler, “Keskin sirke, kupune zarar verir.”

Sevgi yakınlık ister, kacan mahrum kalırmış,
Gozden ırak olanlar, gonulden de olurmuş.

Mazlum ol, zalim olma, uzul de uzen olma!
Mahşerde hesap zordur, ezil de ezen olma!

Kotu cezasız kalmaz, eden bulur sonunda,
Elbette su testisi kırılır su yolunda.

Allah icin sabreden, Sırat'ta atlı olur.
Sabır acı ise de, meyvesi tatlı olur.

Dine hizmet ederken, sıkıntıyı nimet bil!
Herkese nasip olmaz, hizmeti ganimet bil!

Kac kotu arkadaştan, yardan aşağı atar.
Umulmadık bir anda, beş para icin satar.

Kalbi kara olana, gunahlar tatlı gelir.
Kalbi temiz olanlar, gunahı zehir bilir.

Kotu ile dost olan, umursamaz gunahı
Hak sozu duymaz olur, hatırlamaz Allah’ı

Soğuk su katmayasın, hic kimsenin aşına,
Hayır dile komşuna, hayır gele başına.

Zararın neresinden donulse kÂrdır elbet.
Henuz nefes alırken, hadi hemen tevbe et!

Eden kendine eder, belayı bulur azan,
Kendi icine duşer, el icin kuyu kazan.

Cam sarayda oturan, rasgele taş atamaz
Dunyayı fÂni bilen, gÂilesiz yatamaz.

Sağlığını duşunen, mideyi az doyursun!
Az yersen az uyursun, cok yersen guc uyursun.

Pehlivan sayılıyor hasmını yere vuran,
Kim ofkesini yener, odur asıl pehlivan.

Kıyamet yaklaştıkca, gucleşir uymak dîne,
Ateş almaya benzer avucların icine.

CenÂb-ı Hak her zaman, sabreden kulu sever.
Resûlu buyuruyor: Sabreden bulur zafer.

Gafleti bırakmalı, omur akar su gibi,
Her yerde ve her zaman, gozetmeli edebi.

Paraya gonul veren, bir gun burunur yasa.
Şifresi unutulur, kilitli kalır kasa.

Dunyadan ahirete, ihlaslı amel taşı!
Karıncadan ibret al, yazdan karşılar kışı.

Ofkeyle kalkan kişi, ahmak nefsine uyar,
İstediğini soyler, istenmeyeni duyar.

İlmihÂlini oğren, gecip gidiyor zaman,
Elbette aldanmıştır, iki gunu bir olan.

Hizmet, ganîmet iken, isteme istirahat,
Dunya mihnet yeridir, salihler etmez rahat.

Cehenneme layıktır, muslumana kin guden,
Elbet sevilir seven, affedilir affeden.

Allah lanet ediyor fitne fesat sacana,
Fertlerin, toplumların arasını acana.

Tedbir dinin emridir, edilmeli riayet
Deveni sıkı bağla sonra da tevekkul et.

Dunya nimet yeridir, ahiret aşığına,
Ne koyarsan aşına, o gelir kaşığına.

Acele gidenlerin, ayakları burkulur
Acele ile kalkan pişmanlıkla oturur.

Yakını gormuyoruz, gozlerimiz uzakta,
Hep dikkatli olmalı, ayağımız tuzakta.

Yavaş ol, tokezlersin, duşup başın yarılır,
Acele etsen de iş, olacağına varır.

Her işinden bellidir, cahil olanın hÂli,
Dinden habersiz olur, bilmeyen ilmihÂl.

Huzur istersen eğer, iyilik olsun yolun!
Dinimiz emrediyor: Guzel ahlaklı olun.

Acı soz cok kimseyi cekip cıkarır dinden,
Tatlı soz de yılanı cıkarır deliğinden.

Fen ve sanat muminin kaybettiği malıdır,
Kimde olursa olsun, muhakkak almalıdır!

Tevazu fazilettir, cirkindir buyuklenmek,
Sadaka gibi sevap, kibirliye kibretmek

Allah’ı tanısaydı, gafletteki insanlar,
Âlem felah bulurdu, yağar idi ihsanlar.

Mutevazı olana, tevazu ile yaklaş!
Kibirliyle dost olma, hemen ondan uzaklaş!

Rabbimiz şekle bakmaz, sadece kalbe bakar,
İmansız olan kalbi, sonsuz ateşte yakar.

İman bir muma benzer, ibadet ise fener,
Fenersiz olursa mum, gun gelir birden soner.

Elbet pişman olacak hakka inanmayan kul,
BÂtılları bırakıp hakka dayanmayan kul.

Bugun ne ekmişsen, yarın onu bicersin,
Nasıl yaşamış isen, aynen oyle gocersin!

Dinimiz emrediyor, dikkat eyle şu sese:
İlim oğrenmek farzdır, kadın erkek herkese

Nasıl yaşarsan yaşa, muhakkak oleceksin!
Neyi seviyorsan sev, bir gun terk edeceksin!

Gaflet icinde yuzme, elbet bir gun gocersin,
Ettiğini bulursun, ektiğini bicersin!..

Sapıtmak istemezsen, once imanı duzelt!
İlmihÂlini oğren, emri yasağı gozet!

Hızlı yaşayan kişi, olum ile yarışır.
Unutma ki "Acele işe şeytan karışır."

Şu dunya ahiretin tarlasıdır muhakkak,
Ahmaklık olur tohum ekmeden urun ummak.

Anarşidir ikilik, her takımı yatırır.
Ne yapsa iki kaptan, bir gemiyi batırır.

İslamiyet gelince, değişmişti insanlar,
İmanla şereflendi nice puta tapanlar.

Rabbimize kulluktur, yaratılış hikmeti.
Dikkatli olmalı hep, bırakmalı gafleti!

Oyle başıboş gezme, olum gelir muhakkak.
Sondurme imanını, ibadet zırhını tak!

Yaratanın emrini ihlas ile eda et!
Allah rızası icin neyin varsa feda et!

Ârife tarif olmaz, sivri sinek saz gelir,
Anlamaz gafil olan, davul zurna az gelir.

Bil ki salih arkadaş, iyiye rehber olur,
Kişi sevdiği ile elbet beraber olur.

Mujde doğru esnafa, eşi yok iyilikte,
Mahşer gunu haşrolur, şehidlerle birlikte.

Salih zengin duşunur muhtac olan fakiri,
Bilir ona aittir malının kırkta biri.

Gunah icinde yuzme, biraz kendine acı,
Artık bulmaya calış, kalb yıkayan ilacı.

Allah iman vermişse, daha ne vermedi ki?
Ya iman vermediyse, ona neler verdi ki?

Takva sahibi ise, yazıp konuşan eğer,
Nasihat ettiğine, sozu de tesir eder.

Kendi o şeylere muhtac iken bir kişi,
Başkasına verirse îsÂr olur bu işi.

Tefekkur, duşunerek, gerceğe yonelmektir
İnsanın yaratılış gayesini bilmektir.

Dua hakka yalvarıp hulûsî bir kalb ile,
Kişinin muradını getirmesidir dile.

İhlÂs; bir muslumanın ziynetidir, susudur,
Onda iman nurunun dıştan goruntusudur.

Şu olmalı ibadet edenin duşuncesi;
Bu, hem Allah’ın emri, hem kulluk vazifesi...

Resulullah buyurdu, bir harpten donduğu gun;
“Geldik kucuk cihaddan, buyuk cihada bugun.”

Kim ki Resulullaha, tÂbi olursa eğer,
Sadıklardan olmanın, saadetine erer.

Her hÂliyle gosterir mumin sadakatini,
İlimle, ihlÂs ile yapar ibadetini.

Sabretmek; gunahlardan sakınmaktır evvela,
Sonra tahammul etmek, gelince dert ve bela.

Hayır-şer Allah’tandır, takdire sabır gerek
Butun şerler hayrolur, her hale şukur gerek

Luzumsuz şaka yapmak, cahillik alameti,
Yerinde susmayı bil, istersen selameti.

Musluman Rabbimizden diler af ve merhamet,
Kendisi de herkese, aynı davranır elbet.

İyilik ve ihsanda yarışır mumin olan,
Uc gunden cok kus durmaz, barışır mumin olan.

Bir hadis-i şerifte şoylece buyurulur;
“Mumin vakÂr sahibi, yumuşak huylu olur.”

Hikmet, hakkı bÂtıldan ayıran bir kuvvettir,
Ruhun idrak gucunu gosteren bir haslettir.

İhsan, bir insana hakkından cok vermektir,
Hakkını vermemekse zulmu reva gormektir.

Tevbe, pişman olmaktır, soz vererek Allah’a,
Yapmamaya calışmak, o gunahı bir daha.

Allahu teÂlÂdan cok korkmalı musluman,
Umit kesmemelidir, rahmetinden de bir an.

Sapık şeyh coğaldıkca, zil takıp oynar şeytan
Kurtulamaz pislikten, rehberi karga olan.

HayÂ, cirkin olandan arınma duygusudur,
Bunun esası ise, Allah korkusudur.

Felsefeci sonradan olmayı inkÂr eder.
Der ki bu Âlem boyle gelmiş boyle gider.

Şukreden kullarını Cenab-ı Allah sever
İmansız olmek vardır, şukredilmezse eğer.

Sabır, Haktan gelene, razı olmak demektir
Her işte ve her zaman Allah’a şukretmektir.

Gunah işleyenlere kÂfir dememelidir,
Musluman olanlara, husnu zan etmelidir.

Tevazu orta yoldur, ne gurur, ne de zul’dur,
Zıddına kibir denir, fazlası tezellul’dur.

İyi bil kibirdendir hep tevazu gostermek,
Bu aciz ve gunahkÂr diye kendini yermek.

Ayrılır ruh bedenden, olum gelir muhakkak
Gun gelir herkes icin, vÂki olur emr-i Hak

Dunya menfaatini kalblerinden cıkaran
Allah adamlarına denir salih musluman

Hayat imtihanının gayet zor olanı var:
Herkese omur boyu, namus imtihanı var.

Haset etmemek icin, o kimseyi metheyle,
hediye ver, oğut ver, iyiliğini soyle.

Bizlere esirdir soz, ağzımızdan cıkmadan
Biz onun esiriyiz, cıkınca ağzımızdan.

Kotuleri yaşatmak, iyilere olumdur,
Zalimleri affetmek, mazlumlara zulumdur.

Sırf yiyip icmek icin, koca omur taşınmaz
Yaşamak icin yenir, yemek icin yaşanmaz.

Şu dunya bir binektir, taşır binersen seni;
Binmesini bilmezsen, taşıttırır kendini.

Oyle sozler vardır ki, keser kanlı savaşı,
Yine sozler vardır ki, kestirir sucsuz başı.

Goz iki, kulak iki, ağzımız ise tektir,
cok gorup, cok dinleyip, az soylemek gerektir.

HÂrisin gozu actır, doyma umidi yoktur.
Fakirlikten hic korkmaz, kanaatkÂr hep toktur.

Guler yuzlu olmaya, gec kalma ver kararı
Tebessumun kimseye, asla olmaz zararı.
__________________