Yuruyuş yaptığım yerlerde kedi ve kopekler var.
Bunlar sokakta yaşayan kimsesiz hayvanlardır.
İnsanların verdikleri veya sağdan-soldan buldukları yiyeceklerle beslenirler.
Doğadaki mucadele yeteneklerini bircok nesil once yitirmişlerdir.
Kısacası kendilerini insanların insafına bırakmışlardır.
Hic kimseye zararları dokunmaz ve hep aynı yerdedirler.
Oradan gecmekte olan insanların bazısı durur.
Bu hayvanlardan birisini okşamaya başlar.
Hayvan butun varlığını bu okşamaya bırakır.
Duyduğu haz vucudunun tumune yansır.
Artık icgudusu sadece bu noktada yoğunlaşmıştır.
Okşamakta olan kişi hafifce gulumsemektedir.
Hayvancağız ile karşılıklı sevme-sevilme ilişkisi icindedir.
O kişi arada sırada cevresine bakınır.
Yaptığı bu eylemin diğer insanlarda bir yadırgama uyandırıp uyandırmadığını anlamaya calışır.
Derken gozgoze geliriz.
Saniyenin cok kısa bir bolumunde birbirimize mesaj gondeririz.
Ben,onun hayvancağızı sevme eylemini takdir ettiğimi,
O da benim ne duşunduğumu anladığını iletir.
Duygusal iletişim ortak bir noktada uyum sağlamıştır.
Hayvan sevgisi iki kişi arasında paylaşılmıştır.
Yeryuzunde surmekte olan aclık..
Anlamsız savaşlardaki,işgal edilmiş topraklardaki zulumler..
Ekonomik baskı altındaki milyarlar.
Butun bu acı karanlığın icinde cakıp sonen ufacık bir hayvan sevgisi kıvılcımı.
Her ikimiz de yolumuza devam ederken gulumsememiz surmektedir.
__________________