Yaşadığı donemde, Despreaux adıy*la tanınan Nicolas Boileau, babası*nın isteğiyle başladığı din oğrenimi*ni bırakarak hukuk okudu ve 1656 yılında avukat oldu; ama hicbir savunmaya katılmayıp, babasının olumunden sonra kendini butunuyle edebiyata verdi. Furetiere, Racine, La Fontaine, Moliere, vb'yle dostluk kurarak, 1660 yılında calışmalarını yayımlamaya başladı ve on dort yıl icinde Satires (Taşlamalar), Epîtres (Manzum Mektuplar, 1660-1711), L'Art poetique (Şiir Sanatı, 1674), Le Lutrin (1683) gibi başlıca yapıtla*rını yazdı. Taşlamalarıyla cok şid*detli saldırılara uğradı, ceşitli duş*manlar edindi; ama bu arada, bircok onemli kişinin de dostluğunu kazandı ve onlardan yardım gordu. 1672'de krala tanıştırıldı; 1676'da Racine'le birlikte kralın tarihcisi oldu; 1684'te Fransız Akademisi'ne uye secildi. 1687-1694 yılları arasın*da Fransız Akademisi'nde surduru*len "Eskiler ve Yeniler Tartışma*sında "Eski Yazarlar"ı savundu. Yaşamının son yıllarını Auteuil'deki evinde hastalık, yalnızlık icinde ge*cirdikten sonra, Notre-Dame ma*nastırına cekilip orada oldu.

MOLİERE'İ VE RACİNE'İ BENİMSETTİREN YAZAR
Boileau'nun Taşlamalar'ı uc bolumde değerlendirilebilir: Paris yaşa*mından sahneler; ahlak konusunda*ki yergiler; Saint-Amant, Scudery kardeşler, Quinault, Cotin, Perrault kardeşler, vb'ni eleştirdiği edebiyat nitelikli yergiler. Daha olculu bir anlatımla kaleme alınmış olan Man*zum Mektuplar'ın bir bolumu krala sunulmuştur, bir bolumu de ahlak ve edebiyat konularına yone*liktir. Dort bolume ayrılmış olan Şiir Sanatı'ysa, Boileau'nun edebiyat oğretisinin ilkelerini ortaya koyduğu bir kitaptır. Bu yapıtta once şiir yazma sanatı konusunda oğutler verirken, ornek yazar olarak Malherbe'i gostererek esinin olcu ve akıl denetimi altına alınmasını ister. Daha sonra, idil, eleji, od, satir gibi ikincil turleri tanımlar ve ardından buyuk turlerin tanımına gecer: Boileau'ya gore, trajedi, başta uc birlik olmak uzere ceşitli kurallara uyularak yazılmalı, destanda, eski Yunan destanları ornek alınmalıdır. Komedi'nin tek konusuysa, ihsan doğasının incelenmesidir; bu alanda Moliere'i overken, betimlediği ka*rakterlere cok ozellik yuklemesini de eleştiren Boileau, Le Lutrin'de kaba gulduruye karşı cıkarak, ceşitli olayların destansı bir uslupla anla*tıldığı yeni bir tur onermiştir (guldurulu kahramanlık anlatısı). Boileau'nun gercek değeri, klasik ti*yatronun iki buyuk yazarı olan Moliere ile Racine'i halka tanıtmış olmasından kaynaklanır (nedense La Fontaine'in ustunde pek durma*mıştır) .

Eserleri:

Şiir: On iki Satires (Taşlamalar, 1660-1705); on iki Epîtres (Manzum Mektuplar; 1669-1698); L'Art poetique (Şiir Sanatı, 1674); Le Lutrin (1674-1683); ceşitli şiirler ve Epigrammes (Epigramlar).

Duz yazı: Diaiogue des heros de roman (Roman Kahramanlarının Diyalogu, 1665-1701); Yunan felse*fecisi ve belÂgatcisi Longinos'un Peri Hypsoma (Yucelik Ustune) adlı yapıtının Traite du Sublime başlığıy*la fransızcaya cevirisi (1674); Refieidons critiques sur Longin (Longinos Ustune Eleştirel Duşunceler, 1694-1710); vb. Ayrıca Racine ve Brossette ile yazışmaları vardır; bu arada Lettre Â. Charles Perrault (Charles Perrault'ya Mektup, 1700) da, mek*tupları arasında onemli bir yer tutar.
__________________