Ferdi ve ictimai bunalımlardan sıyrılmanın ve toplumları kıvrandıran değişik tazyikleri hafifletmenin en kestirme yolu, insanların vicdanlarına mudahaleden vazgecip onlara kendi şuurları ve iradeleriyle var olma esaslarını gostermektir. *Yarınlarımızı emanet edeceğimiz cocuklarımıza guven duygusu kazandırmak icin neler yapmalıyız? *Sosyal yonu zayıf olan cocukların, bu yonunu geliştirmek icin ne gibi faaliyetler yapılabilir? *Cocuğumuzun sağlam bir kişiliğe sahip olması yolunda dikkat edilecek hususlar nelerdir? *Anne-Babaların cocuklarına sevgi gostererek psikolojik destek vermelerinin onemi nedir? *Cağdaş anne-baba eğitimi neleri kapsayabilir? Cocuğun akıl ve fizik sağlığı icinde normal gelişmesi, hepimizin amacıdır. Bunun icin cocuğun insan ilişkileri acısından da sağlıklı bir ortamda yaşamını surdurmesi gerekir. Bugun eğitim ve sağlık koşullarını dengelemekle, daha kişilikli ve başarılı gencler yetiştirme olasılığı artmıştır. Cocuk ayrı bir kişi, her turlu hak ve sorumluluğu olan bir varlıktır. Anne-babanın gecmiş yaşantılarından gelen kişilik,inanc ve arzularına cocuklar uymaya zorlanmamalıdır. Davranış bozukluklarında tedavinin temelini, cocukla anne-baba ve cevresinin cocuğa karşı tutumunu duzeltmek oluşturmaktadır. Orneğin; Tek cocuklarda, kalabalık akraba cevresini uzerine duştuğu cocuklarda, onlara karşı gosterilen aşırı bağımlılığın yarattığı ceşitli duygusal bozukluklar gorulmektedir. Bu duşkunluk cocuğun zihin ve kişilik gelişimini engellemektedir.6-7 yaşlarında bile hala annelerince beslenen, anne-baba koynunda yatan cocuklar az değildir. Her sağlıklı doğan cocuk sizin dengeli bakımınız altında sağlıkla buyuyebilir. Onun, kendinde var olan kendi ayakları uzerinde gelişme, kapasitesini tanıma ihtiyacını engellememek gereklidir. Tıpkı bir cicek gibi bakım ve sevgi, olağan, makul olcude olmalıdır. Aşırı guneş ve su ciceğe nasıl zararlı olabilirse, aşırı ilgisizlik ve ya duşkunluk de cocuk icin oyledir. Gunumuzde icra edilen tum meslekler, eğitime tabi tutulmakla ve nasıl daha iyiye doğru goturulebileceği oğrenilmektedir. Butun bunlar icin enerji, zaman ve para harcanmaktadır. Toplumumuzun ve geleceğimizin ham maddesi olan cocuğun ev icinde nasıl gelişeceğini, eğitilip yetiştirileceğini oğrenip doğru uygulaması gereken anne-baba adaylarına da bu meslekte eğitim verilmelidir. Hemen hemen hepimiz, secip secme soz konusu olmadan, yetenekli olup olmadığımız soruşturulmadan, on hazırlıksız, kurs-test almaksızın ve sınavlara dahi katılmadan yaşamamızın aşağı yukarı 20 yılını anne-baba mesleğinde gecirmekteyiz. Anne-babalıkta cocuğu beslemek giydirmek, sağlığını korumak ve onu okula gonderebilmek, iyi bir ebeveyn olmak icin yeterli değildir. Gunumuz cağdaş dunyası kişiliğini, zekasını ve yeteneklerini de geliştirmiş, kendine guveni olan bireyler aramaktadır. Eğitim sadece okulların sağladığı bir avantaj değildir.
__________________