COCUK ve GENCLERDE PSİKOFARMAKOLOJİ Cocuk ve genclik ruhsal bozuklukların psikofarmakolojik tedavisi 1930lu yıllarda Amerikada antihistaminiklerin kullanılmasıyla başlamış ve erişkinlerdeki hızına erişmese de artarak surmuştur. Ancak cocuk ve genclerde psikofarmakolojik araştırmalar yetersizdir. Bunun ceşitli nedenleri vardır: 1. Erişkin ruhsal bozukluklarına yonelik ilac araştırmaları kadar maddi destek bulamaması. 2. Cocuk ve genclik ruhsal bozukluklarında tanı ve sınıflama zorlukları. 3. Cocuklarda erişkinlere kıyasla ilac tedavisine izin almanın ve uyumun daha zor olması . 4. İlacların uzun donemde gelişmekte olan organlara ve beyne zararlı etkilerinin olabileceğinin duşunulmesi, 5. Bazı psikiyatristlerin cocuk ve genclerde belirli tanı gruplarının kullanılmasının onları damgalayacağı endişesini taşıması. 1.COCUKLARDA İLAC KULLANIMININ GENEL İLKELERİ Psikotrop ilacların emilimi cocuklarda erişkinlerden daha hızlıdır ve kan duzeylerinde daha buyuk dalgalanmalara yol acar, ancak bu ortalama kararlı durum seviyelerini etkilemez. Bu nedenle ilacın bolunmuş kucuk dozlar halinde verilmesi . Boylece yan etkilere tolerans da daha kolay gelişebilir. Total vucut sıvısının, hucre dışı sıvıya goreceli oranı buyume ve gelişme suresince değişir ve ilac dağılımını belirgin olcude etkiler. Yeni doğanda hucre dışı sıvının vucut ağırlığına oranı %40-50 iken 10-15 yaşlarında oran kademeli olarak 15-20ye iner. Bu nedenle cocuklarda ilacın dağılma hacminin fazla olmasına bağlı olarak belirli bir kan duzeyine ulaşması icin daha fazla ilac verilmesi gerekir. Cocuklarda noroleptik ya da antidepresanların kesilmesi ile ani ve hızlı gelişen yoksunluk durumu yağ dokusunun gorece azlığı ile ilişkili olabilir. İlacların plazma proteinlerine bağlanma oranı yeni doğanlarda belirgin olarak duşuktur. Ancak ergenlerdeki bu oran erişkindekine yakındır. Bu durum ilac kan duzeylerinde oynamalara yol acmaktadır .
__________________