Ortuk veya zımni mutluluk teorileri, sosyal duşunceyle ilgilenen sosyal psikologların dikkatini ceken ve insanların gunluk yaşamlarında urettikleri teorilerdendir.

Bu teoriler, insanların kendilerinin veya diğerlerinin yaşamlarındaki mutluluk konusunda ortaya attıkları acıklamaları kapsamaktadır. Orneğin bu teoriler, insanların mutluluğun kaynağında diğerleriyle ilişki, aşk, iyi bir evlilik, dostluklar, cocuk sahibi olmak gibi hususları gorduklerini ortaya koymaktadır.

Universite oğrencileriyle yapılan bir araştırmada (Klinger, 1977), "Yaşamınıza anlam veren şey ne?" sorusuna orneklemin %89'u, 'diğerleriyle ilişki' (aşk, dostluk aile ilişkileri) cevabını vermiştir. Campbell'in (1981) anket sonuclarına gore mutluluk kaynakları arasında, mutlu bir evlilik, hoş bir aile yaşamı ve guvenilecek dostlara sahip olma one cıkmıştır.

Freedman'ın (1978) araştırmasında ise mutluluk faktorleri arasında aşık olmak, ahenkli bir evlilik, doyumlu cinsel ilişkiler, dostları olmak ve hoş bir sosyal yaşam etkili gorulmuştur; bu alanlarda mutlu olduklarını soyleyenlerin %90'ınm genel olarak yaşamlarından da memnun oldukları; mutsuz olduklarını soyleyenlerin, mutlu olmak icin yaşamlarında aşkın eksik olduğunu belirttikleri saptanmıştır (Kaynak; Vallerand ve ark.,' 1994).
__________________