Satrancın, zamanımızdan en az 4000 yıl once Mısır'da oynandığına dair bulgular piramitlerdeki kabartmalarda bulunmaktadır. Yine Cin'de, Mezopotamya'da ve Anadolu'da oynanmaktaydı. Oyunun bugunku adını alması, MS 3. - 4. yuzyıllarda Hindistan'da, oyuna CATURANGA denmesi ile başlar. Satranc ile ilgili ilk yazılı belgeler Hindistan'dan kalmadır. Daha sonra satranc İran'a, onlardan Araplara, Endulusluler sayesinde de İspanya uzerinden Avrupa'ya yayılmıştır. Arap ve Avrupa el yazması kitaplardan sonra, İspanyol Lucena'nın ilk basılı satranc kitabında (1497) satrancın o zamanki yeni kuralları acıklandı.
O zamandan bugune kadar, satranc oyununun kuralları değişmeden gelmiştir. İspanya'dan sonra, İtalya, Fransa, Almanya, Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya'da satranc hızla yaygınlaştı. 15. yuzyılda İspanyol Lucena, 17. yuzyılda İspanyol El Greco, 18. yuzyılda Fransız Philidor'un satranc kitapları vardır. 19. yuzyıl sonlarında satrancın buyuk yıldızları belirdi: Anderssen, Morphy, Rubinstein ve Steinitz. 1850'lerden başlayarak, guclu oyuncuların katıldığı turnuvalar yapıldı. Sonunda, 1886'da o zamanın en kuvvetli iki satranc oyuncusu arasında, ilk dunya satranc şampiyonluk karşılaşması oynandı: Steinitz ve Zukertort. Steinitz bu macı, 10 galibiyet, 5 beraberlik ve 5 yenilgi (+10 -5 =5) alarak kazandı.
İlk resmi dunya satranc şampiyonu Wilhelm Steinitz'dir. Steinitz aynı zamanda, satrancı sistematik oynama kavramının da babasıdır. Steinitz'in teorisinin başlangıc noktası "Satrancta konumun ozelliklerine uygun bir plan yaparak oynamak" tır. "Konumun Ozellikleri" konusundaki goruş ve calışmaları, modern satranc oyununun temelleri olmuştur.


Kaynak : Ansiklopedi .

__________________