Refleksif duşunce ya da refleksivite, kendini gozlem ve analiz konusu olarak alan oznenin tutumudur. Refleksivite, kendi hakkında, kendi uzerine duşunen, kendisini bir obje gibi ele alıp bakabilen bir oznenin durumunu ifade etmektedir. Bu anlamda refleksif duşunce, her şeyden once kendi dışına cıkıp bakabilmeyi, bir desantrasyon kapasitesini gerektirmektedir.

Taylor gibi yazarlar radikal refleksiviteyi, modernliğin karakteristiği olarak gormektedir. Refleksif tarzda duşunmek (duşuncenin kendi uzerine donuşumlu oluşu), bilincimizin bilincinde olmak ve dunyanın bizim icin varolma tarzı ustunde odaklaşmak, yani kendi oz subjektivitemiz hakkında duşunmeye onem vermek demektir. Bu tutum Hıristiyan Batı dunyasında Saint Augustin'den itibaren bir emir, bir model haline gelmiştir.
__________________