Cok eski tarihlerde karikatur var mıydı? Elbette bu sorunun cevabı olumlu ancak karikatur bir meslek kolu haline nasıl geldi ya da nasıl bu kadar on plana cıktı derseniz dergi ve zaman zaman gazetelerde one surulmesiyle karikatur artık gizli kapaklı değil daha aktif rol almaya başlamıştır.William Hogarth 18. yy’da siyasi karikaturleriyle onem kazanmış ve yuzunu gostermiştir destek aldığı elbet olmuş ancak daha cok baskı ve uyarılar onun onunu kesmiştir.Charles Philippon…Fransız ressam bir ilki gercekleştirmiş diyebiliriz.

La Caricature isimli gazeteyi cıkararak karikaturlerin burada sergilenmesini sağlamıştır. Bu noktadan sonra karikatur anlam kazanmaya başlamış ve daha da onemsenmiştir. Elbette engellemeler,uyarılar,sansurler karikaturun onune gecmeye calışmıştır ancak bir noktadan sonra bu krizin onune gecilmiştir.

Cumhuriyet’in kurulmasıyla birlikte Cemal Nadir Guler ve Ramiz Gokce karikaturumuzun 2 onemli ismi olarak yola koyulmuşlardır.bunun yanı sıra Yusuf Ziya Ortac’ın ”Akbaba” isimli dergisi de o donemin parlayan yıldızlarından bir tanesidir.2. Dunya Savaşı sonrası ozgurluklerin onunun acılması ve cok partili hayat bu da mizahı bizler adına geliştirmiş cunku karikaturistler daha rahat calışmaya başlamış ve ortam da buna uygun hale gelmişti.

Sabahattin Ali ve Aziz Nesin’in birlikte cıkarttığı Marko Paşa o donemin en onemli mizah dergisi olmayı başarmıştır.Bu donemde mizahın kulvarı ve ilgi alanı da donem icinde yaşanan olaylar nedeniyle farklılık gostermiştir. 1950 doneminde mizahta yeni bir arayış ve farklı bir boyut ortaya cıkmıştır. On plana cıkan eserler yazı ve soze gerek duymayan cizgisel karikatur bunu sağlayan isimlerden bazıları:Turhan Selcuk, Nehar Tublek, Ali Ulvi Ersoy, Eflatun Nuri Koc, Selma Emiroğlu, Semih Balcıoğlu, Suat Yalaz, Yalcın Cetin ve Oğuz Aral’dır…

70′li yıllarda az once de bahsettiğim isimler arasında olan Oğuz Aral, o meşhur Gırgır dergisi ile bircok karikaturisti bunyesinde calıştırmış ve onların yolunu acmıştır.

Kaynak
__________________