Anneler gununun nereden kaynaklandığını anlatanlar gunun yaratıcısı olarak hep annesini kaybetmiş olan kucuk bir kızdan bahsederler. Gercekte ise bu fikri hayata geciren Anna Jarvis annesini 1905 yılında kaybettiğinde 41 yaşındaydı.

Asıl mesleği oğretmenlik olan 1864 doğumlu Anna Jarvis, 1902 yılında babası olunce annesi ile beraber ABD’de, Philadelphia’da yaşamaya ve calışmaya başladı. Uc yıl sonra 9 Mayıs 1905’de de annesini kaybetti. Surekli annesi ile beraber yaşamasına rağmen oldukten sonra “Ona hayatta iken gerekli ilgiyi gosteremediği”ne inanıyor ve bunun ezikliğini duyuyordu.

İki sene sonra Mayıs’ın ikinci pazarında, annesinin olum yıldonumunde arkadaşlarını evine cağırdı ve bu gunun anneler gunu olarak ulke capında kutlanması fikrini ilk onlara actı. Fikir kabul gordu, anneler memnun kaldı, babalar itiraz etmedi, Amerika’nın onde gelen bir giysi tuccarı da finansal desteği sağladı.

İlk anneler gunu Jarvis’in annesinin 20 yıl suresince haftalık dini dersler verdiği Grafton’daki bir kilisede, 10 Mayıs 1908’de, 407 cocuk ve annesinin katılımı ile kutlandı. Jarvin her bir anneye ve cocuğa kendi annesinin en cok sevdiği cicek olan karanfillerden birer tane verdi. O gunden sonra, temizliği, asaleti, şefkati ve sabrı ifade eden beyaz karanfil Amerika’da anneler gununun sembolu olarak kabul edildi.

Sıra anneler gununu “milli bir gun” olarak kabul ettirmeye gelmişti. Jarvis, tarihte tek bir kişi tarafından gercekleştirilen en başarılı mektup yazma kampanyası ile gazete patronlarından işadamlarına, devlet adamlarından din adamlarına kadar ulaşabildiği herkese bu fikrini iletti. Fikir o kadar cok ve cabuk kabul gordu ki, Senato onaylamadan cok once, bir cok eyalet ve şehirde anneler gunu kutlamaları gayrı resmi olarak başlatılmıştı bile.

Sonunda 8 Mayıs 1914’de Senato’nun onayı, Başkan Wilson’ın da imzası ile Mayıs’ın ikinci pazarı ‘Anneler Gunu’ olarak resmen ilan edildi. Cok kısa surede diğer ulkelere de yayılan bu gun cicek ve tebrik kartı satışlarının tavana vurduğu bir gun oldu.

Anna Jarvis sonunda muradına ermiş, kampanyasını başarı ile sonuclandırmıştı ama kendi hayatı pek mutlu sonla bitmedi. Yoğun calışmadan evlenmeye ve cocuk sahibi olmaya fırsat bulamadı. Her anneler gunu onun icin bu yonden acı oldu.

Daha ziyade dini ağırlıklı bir kutlama olarak duşunduğu bu gunden ticari cıkar sağlamaya calışanlara karşı hukuki savaş actı. Davaların hepsini kaybetti. Dunyadan elini eteğini cekti. Butun gelirlerini hatta ailesinden kalan evini bile kaybetti.

Kalan hayatını- adadığı, gozleri gormeyen kız kardeşi Elsino-re’da 1944’de olunce sağlığı da tehlikeye girdi. Dostları ona destek vererek son yılını
sanatoryumda gecirmesini sağladılar. Butun dunya annelerinin en azından senede bir gun mutlu olmalarını sağlayan Anna Jarvin, mutsuz, yarı gormez ve yalnız bir şekilde 1948’de 84 yaşında oldu.

Ulkemizde de Turk Kadınlar Birliği’nin girişimi ve onerisi uzerine 1955 yılından beri Mayıs ayının ikinci Pazar gunu ‘Anneler Gunu’ olarak kutlanmaktadır.
__________________