İngilizce şerit kaydedici anlamına gelen “tape recorder” sozcuğunden ağzımıza teyp şeklinde dolanan bu alet, elektrik işaretlerinin saklan*ması ve icap ettiği zaman yeniden işaretlere donuşturulebilmesi maksadıyla kullanılan kayıt cihazlarıdır. İnsanın ilk bakışta sesi icine nasıl hapsettiğine dair aklının hayalinin durduğu, tırlatası geldiği bu aletler sesin uzerine kaydedildiği manyetik şeritlerle oluyormuş. Olsun bakalım.

Bu cihazların yardımıyla ses ve goruntu verile*ri orneksel veya sayısal veriler hÂlinde kaydedilip okunabilmekte ve insanı hayrete duşurmektedir.

Boyle bir fikri ilk kim ortaya attıysa ondan kor*kulur. Kendisinin adı Oberlin Smith’dir. Bu Ame*rikalı muhendis 1888 yılında Electrical VVbrld’a yazdığı bir yazıyla bu fikrini kamuoyuna acıkla*mış, “Orta Cağ’da olmadığına dua et, valla yakılır*dın.” dedirtmiştir. 1864 yılında Valdemar Poulsen adlı Danimarkalı bir mucit de aklından boyle bir şey gecirmiş ve sesi elektrik işaretlerine donuştu*rerek manyetik bir ortamda saklamayı başarmış ve “telegraphone” adını verdiği bu cihazın 1898 yılında patentini almıştır. Fakat kendisi bu kayıt esnasında manyetik şerit değil mıknatıslanabilir celik tel kullanmıştır. Bulmasına bulmuştur fakat bunun nerde kullanılacağını bulamadığından icadı oylece elinde kalmıştır. Daha sonra bu icadı 1927 yılında ABD Donanması Araştırma Labora*tuvarlarında geliştirilmiştir.

1930 yıllarına gelindiğine kayıt cihazı olayın*da Almanlar da atağa kalkmış ve kÂğıt bant yeri*ne plastik bandı bulmuşlardır. Ve bir propagan*da aleti olarak Nazi Almanyasında, bol miktarda “Hayl Hitler!” kaydı yapılan teypleri kullanmış*lardır. Ne yaparsın, icadın bir gunahı yok. Yeter ki niyet doğru olsun.



ALINTI#

__________________