Katatoni, psikomotor belirtilerle karakterize bir klinik tablo. İlk kez 1874 yılında, Karl Ludwig Kahlbaum tarafından tanımlanmıştır.[1][2][3] Psikiyatrik bozukluklar dışında başka ceşitli tıbbi nedenlerle de ortaya cıkabilir.[1][2][3]
Katatoni DSM-IV'e kadar, sadece şizofreninin bir parcası olarak ele alınmıştır.[4] Daha onceleri şizofreninin bir parcası olarak gorulen katatoni, daha sonra başka nedenlere bağlı olarak da ortaya cıkmasının gosterilmesiyle ayrı bir olgu olarak ele alınmaya başlanmıştır.[5] Katatoni, Amerikan Psikiyatri Birliği'nin yayımı olan Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı'nın guncel basımı DSM-IV'te, ayrı bir bozukluk olarak tanımlanmamaktadır. DSM-IV'te katatonik şizofreninin bir alt tipi olarak kodlanmış, ancak buna ek olarak duygudurum bozukluklarına ve genel tıbbi duruma bağlı olarak da kodlanmıştır.[2][3]
Katatonide gorulen bulgular arasında şunlar yer almaktadır: Basit hareket bozuklukları (balmumu yumuşaklığı, mannerizm, stereotipi, katalepsi gibi), karmaşık irade bozuklukları (birlikte gitme, birlikte yapma, karşıt olma, harekette iki değerlilik (ambitandans), ekopraksi ve hipermetamorfozis), davranış bozuklukları (taşkınlıktan stupora kadar değişen etkinlik duzeyi), konuşma bozuklukları (konuşmada stereotipi, mannerizm, ekolali, palilali, mutizm gibi).[4] En sık bulguları ise; mutizm, postur alma (posturing), negativizm, donup kalma, ekofenomeni (ekolali ve ekopraksi gibi) ve rijiditedir.[5]
__________________