Sene 1938, 10 Kasım…

İstanbul Universitesi’nde saat 9’u 5 gecenin meşum (uğursuz-kotu) haberi duyulmuş… Bir Alman profesor var, Hukuk Fakultesinde, o da duymuş, şaşırmış. Derse girsin mi, girmesin mi bir turlu karar veremiyor. O sırada aklına rektore murecaat etmek gelir. Kalkar, yanına gider. Aralarında şu konuşma gecer:

– Efendim, mutereddidim. Acaba ne yapsam?

– Sizde boyle buyuk bir adam olunce ne yaparlarsa, onu yapın.

İşte o zaman Alman profesor kollarını iki yana sarkıtarak:

– Bizde bu kadar buyuk bir adam olmedi ki…der.

(Yucebaş, Hilmi, Ataturk’un Nukteleri-Fıkraları, Hatıraları, İstanbul, Kultur Kitapevi, 1963, Sh. 39)