Hava korsanlığı veya ucak kacırma, bir hava taşıtının silahla ya da zor kullanarak ele gecirilmesi. Ucak kacırma ceşitli amaclara hizmet edebilir, ucak kacıranlar gecmişte yolcuları rehin almış ya da oldurmuş, hatta 11 Eylul Saldırılarında gorulduğu gibi ucağı silah olarak kullanmıştır; ucak kacırma siyasi ve şahsi nedenlere dayanabilir.[1]
Kayıtlara gecen ilk ucak kacırma olayı 1931'de Peru'da gercekleşti. 1 Mayıs 1961 tarihinde Miami-Key West seferini yapan ucağın Antulio Ramirez isimli kişi tarafından Kuba'ya kacırılması uzerine hava korsanlığına ilişkin ilk yasal duzenleme aynı yıl ABD'de yapıldı.[1] Bu yasayla hava korsanlığı, ucuştaki her turlu ticari hava taşıtını şiddet, zor ya da tehditle haksızca ele gecirmek ya da denetim altına almak biciminde tanımlandı ve ağır cezalar getirildi. 1961 sonuna kadar 3 ucak kacırma vakası daha gercekleşti. 1963 yılında BM'nin ulke uyeleri bir sozleşme imzalamaya ozendirmesinden 7 yıl sonra, 1970'de Lahey'de bir araya gelen yaklaşık 50 devlet ucak kacırma uzerine bir sozleşme imzaladı. Sozleşmede ucak kacıranların ilgili ulkeye teslim edilmesini gerektiren madde dikkat ceker.[1] Ama yasal duzenlemelere karşın 1970'lerde gerek siyasi, gerekse ozel nedenlerle ucak kacırma eylemlerinde tırmanma gozlendi.
1970'lerde başta Filistinli gerillalar ve Kubalılar olmak uzere ceşitli gruplar değişik ucak kacırma yontemlerine başvurdular.[1] 1973'te ABD Federal Havacılık İdaresi yolcuları arama uygulamasını başlattı. Silah taşıyıp taşımadıklarını anlamak icin yolcuların ve yolcu bagajlarının X-ray ışını aygıtlarıyla aranması ayrıca yolcuların ucağa binmek uzere gectikleri kapılarda silahlı gorevlilerin bulundurulması gibi yeni onlemlerle ozellikle 1980'li yıllardan itibaren ucak kacırma olaylarının sayısında belirgin bir azalma goruldu.[1]
__________________