Veritabanı sunucusu ozellikle veritabanı yonetim sistemini barındırmak icin hazırlanmış herhangi bir sunucudur. Normalde bir sunucu uzerinde hem veritabanı sistemi hem de bir web sayfası bulanabilir. Bunun buyuk bir sakıncası olmamasına karşın sisteme gelen yuk miktarı arttıkca bazı performans ve işlevsel sorunlar ortaya cıkabilmektedir. Genellikle veri işlemlerinin cok yoğun olduğu sistemlerde, uygulama ve veritabanı farklı sunuculara alınmalıdır.


Veritabanı sunucuları, master-slave modeline gore senkronize edilebilmektedir. Bunun en buyuk avantajı ana veritabanına yapılan her bir işlemin slave (kole) veritabanında bulunmasında dolayı acil durumlarda ana sunucuyu rahatca kurtarabilmektir.


Bir web sunucusuna dışarıdan gelen bağlantı sayısı arttıkca sunucunun işlemcisi, sabit diski ve hafızasına olan yuk de artar. Web sunucusu, şayet veritabanı barındırıyorsa, veritabanı yonetim sistemi ile bu kaynaklarını paylaşmak zorundadır. Doğal olarak kaynaklar talep arttıkca tukenecek ve performans duşecektir. Bu yuzden web sayfasının bulunduğu sunucu ile veritabanı sunucusunu ayırmak, yuksek işlemli platformların mutlaka uygulaması gereken bir gorevdir.
Sunucular birbirlerinden ayrıldığı zaman doğal olarak bir ağ uzerinden iletişim kurmalı gereklidir. Ağ ayarları bazen komplike olabilmektedir ve “Veritabanı sunucusu hazır değil” veya “Veritabanı sunucusu bağlanılamıyor” gibi hata mesajları gorulebilmektedir. Bu mesajlar yakın tarihte adı değiştirilmiş bir veritabanı icin de verilebilmektedir. Bu tur durumlarda veritabanının calıştığından emin olduktan sonra bağlantı icin verilen veritabanı sunucusu adreslerinin de kontrolu yapılmalıdır.


Teknoloji Veritabanı sunucusu ozellikle veritabanı yonetim sistemini barındırmak icin hazırlanmış herhangi bir sunucudur. Normalde bir sunucu uzerinde hem veritabanı sistemi hem de bir web sayfası bulanabilir. Bunun buyuk bir sakıncası olmamasına karşın sisteme gelen yuk miktarı arttıkca bazı performans ve işlevsel sorunlar ortaya cıkabilmektedir. Genellikle veri işlemlerinin cok yoğun olduğu sistemlerde, uygulama ve veritabanı farklı sunuculara alınmalıdır.


Veritabanı sunucuları, master-slave modeline gore senkronize edilebilmektedir. Bunun en buyuk avantajı ana veritabanına yapılan her bir işlemin slave (kole) veritabanında bulunmasında dolayı acil durumlarda ana sunucuyu rahatca kurtarabilmektir.


Bir web sunucusuna dışarıdan gelen bağlantı sayısı arttıkca sunucunun işlemcisi, sabit diski ve hafızasına olan yuk de artar. Web sunucusu, şayet veritabanı barındırıyorsa, veritabanı yonetim sistemi ile bu kaynaklarını paylaşmak zorundadır. Doğal olarak kaynaklar talep arttıkca tukenecek ve performans duşecektir. Bu yuzden web sayfasının bulunduğu sunucu ile veritabanı sunucusunu ayırmak, yuksek işlemli platformların mutlaka uygulaması gereken bir gorevdir.
Sunucular birbirlerinden ayrıldığı zaman doğal olarak bir ağ uzerinden iletişim kurmalı gereklidir. Ağ ayarları bazen komplike olabilmektedir ve “Veritabanı sunucusu hazır değil” veya “Veritabanı sunucusu bağlanılamıyor” gibi hata mesajları gorulebilmektedir. Bu mesajlar yakın tarihte adı değiştirilmiş bir veritabanı icin de verilebilmektedir. Bu tur durumlarda veritabanının calıştığından emin olduktan sonra bağlantı icin verilen veritabanı sunucusu adreslerinin de kontrolu yapılmalıdır.