Cozdum artık senin icin bağladığım karaları Gozyaşımda yıkadım kalbimdeki yaraları Aşk bir ucurumdan duşmek gibidir O yuzden sevgiliye “yar” denilir Bir damla gozyaşımın hakkı odenmez Oldurmeyen her acı beni diriltir Tuzaklar kurduğumda sana, yine kendim yakalanıyorum o dipsiz ruyalara... Sen hala uykuda... Duş'tum... Duş'umsedim... Duş'lerimde yoruldum... Ben bir duş'tum... Duş’lerimden duş'tum... Ne acı… Seni hic unut(a)mamışım ki ben… Eskiyen eşyalarım arasına saklamışım yaşanmışlıkları… Ertelemişim sensizliği bile bile… Durmuyorum… Parcalıyorum seni… Kanıyor her bir yanım... Şimdi Ne şarkılar, ne satırlar dolusu cumleler.. Hicbiri iyi gelmiyor sensizliğime.. Belki, cığlıklarımı susturmasam, ağlasam yağmur misali damla damla… Kim bilir, unutulursun belki o zaman… Gece' bile fazla bu akşam bana… Oyle siyah, oyle alacalı ki karanlık.. Uyumak istiyorum, alabildiğine.. Kapatıyorum gozlerimi, sen oluyorsun uykularım.. Acıyorum gozlerimi, yalnızlığa kapılıyor duşuncelerim… Anlamsızlığımla eş değer oluyorsun aniden… Bakıyorum gokyuzune, bırakıyorum cığlıklarımı yıldızlara doğru… Atıyorum seni ozleyen her bir parcamı… Yureğimi arındırıyorum fazlalıklardan… Bu kadar kolay olmamalı… İcimdeki ses, seni cağırıyor her darbemde… Hep kactım Bir tek kendimden kurtulamadım En cok kendimi kanattım Her insan yangınını icinde taşırdı Ve hicbir kente ait değildi hicbir acı Cok gec anladım Yalnız bu şehrin ayrılıkları mı vururdu insanı Sadece bu şehirde mi uykusuz kalırdı insan aşk acısından Hep savaştım Bir tek kendime yenildim Yureğiyleydi en buyuk kavgası insanın. Kendimden başka herkesi sucladım Oysa hicbir kente ait değildi hicbir acı Ve herkes icinde taşırdı yangınını Kul olduktan sonra anladım... ..."Kacma acısınlar bu son haline Cesaretin yok donup gelmeye Bundan sonra cekilip bir koşeye Sessiz ağlamak yok hıckırmalısın...!" Duşler avucumdan kayıp toz zerreler halinde yere dokuldu... Cekilin gormem korum ben Onun icin bu dunyayı ben ezerim gecerim gidip gelmeler, başa donmeler, başımı donduruyor.. kaldığım yeri unutmasam, hani devam etsem diyorum..? yaşadığım hikayede sayfanın ucunu kıvırdıkca; kırılıyorum..! ...gozyaşlarımla yıkadığım guluşlerimin rengi soldu şimdi bu tablonun değeri sence..ne olur..? Varsın olmasın sonumuz, menekşemiz kurusun. Şu uc gunluk dunyada koy namımız yurusun.. iki kutsal kalp .. ikisi de buyulu .. biяi olmadan diğeri hic diğeri olmadan oburu hic Sen.. kucuk cocuk élindé ay ışığı .. Koşup geldin Boş yurduma élimdé aşk yanıkları .. Tuttum ellerini Sımsıcak sımsıkı ellerim sustu, korktu Ve titredi fazlalıkları bıraktım .. M u t L u ` mesut yasıyorum :] Benden Nefret Edin Cunku Sizden Değilim! Arkamdan Hep Kufredin Ben Kendime Kefilim! Yazılmayacak artık sana dair.. Hic bir cumle.. Hicbir kelime.. Hicbir hece.. Hicbir harf.. Hic bir... Hic.. En cok kimi ozledim En cok neyi bekledim Şimdi duşlediklerinin neresindesin? Dedim ya bu ikimizin hikayesi´. Hatırlıyor musun sonunu değiştiremediğimiz filmleri Hayatın gerceğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği Bir ağızdan soylediğimiz en kahraman repliği Olumune yorgunum, olumune suskun! Ne gerek vardı yokluğuna! Varlığın yeterince acıtıyordu zaten... Hic bir zaman yalnız başlamazsın yolculuğa ama yolun sonun da hep ' Tek ' kalırsın... Beni Yıkan Gidişin değil Tekrar Gelişin Oldu.... Benden bir iz kaldıysa Ne olur iyi bak Hayatta En Acı şey Merhaba Diyerek Birleşen Ellerin Elveda Diyerek Ayrılmasıdır İsmini kalbime yazdım seni duşunuyorum her saniye her gece ağlıyorum Beni Unuturda Başkasını SEVER diye Hic bir zaman batan guneşin Ardından ağlanmaz Cunku o Gecmişe aittir... Bir şeyin değeri kaybedilince anlaşılırmış... onu cok SEVİYORMUŞUM kaybedince anladım... Alışamadım hala Yokluğuna bir turlu Yureğime o gitti diyemiyorum Anlatamıyorum Beni SEVMEDİĞİNİ Korkuyorum soyleyemiyorum O bir daha Geri donmeyecek diye.... Bu SENSİZ kacıncı gunum bilmiyorum Sadece olmeye calışıyorum Gun saymıyorum Umutsuzca bekliyorum seni Ama SENİN gibi CEKİP GİTMİYORUM Kucucuk bir bakışın Cozer beni kolayca. Kenetlenmiş parmaklar gibi Sımsıkı kapanmış olsun. Bir dokunuşunla Bin Kenti yıkacak guc verirdin bana Ama İnandıramadım seni... Sen ,sorgularken Beni kafanda Ben gozlerinin icine bakıyordum kuşkuyla.. Bir tek sozun Bağlardı Beni sana, Oysa sen ,hep susmanın Koynunda.. Vakit doldu şimdi… Prenses kulkedisi heybetli araba-balkabağı oluverdi… Her şey kendine dondu bir anda… oyun bitti sadece camdan bir ayakkabı kaldı sana... Bu kadar uzersen sen Beni Boyle yarınımda değil dunde kalırsın.. Her gun ağlatırsan kırarsan Beni Gozumden duştuğun yerde kalırsın.. habersiz sessizce ceker giderim , uyanır uykundan donakalırsın.. Bir veda mektubu bile bırakmam, sucun gunahınla kalakalırsın Bu hiddet benim! Kimse sahiplenmesin! Butun suclar yine benim! Kimse, nezaketini araya vermesin suctan pay cıkarmasın kendine! Hasarı tespit edin yeter! Bedelini, fazlasına canımı ekleyip odeyeceğim! .. Ustum kalsın! Geri donuşu olmayan bir tuneldéyim Oyunun adı hayat Başrolde ben Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, gecmiş... Senaryo konusu Her şeye rağmen mutlu olma Sanatı ve Oyun bitti.. Perdeler indi ışıklar sondu yoruldum Artık. Anla artık! Sozler var ama satırlar yetersiz Duşunceler var ama sayfalar yetersiz. Duygular var ama mısralar yetersiz. Anla artık biliyorum bir sen var, bir de ben..
__________________