Beğenmesseniz bile emeğe saygı gosterin.. Teşekkurunuz yeterli
Kanayan Yaralarına Kan Dursun Diye Başka Bedenler Basarsan Mikrop Kaparsın ! Karanlık, bir ışıkla dehşet verir aslında yalnız kalmazsın golgen vardır yanında.. AğLayacak yer kaLmadı sahte dostLarın omzunda! Neden sadakatle bekleyeyim,ruhumu hasretle besleyeyim.. Unut umut bugun yanımda yok..neden hayat ağır bu denli cok Neydi ki icimdeki bu “ahh” Sonsuzluğuma duğumlu gunah.. Devirmedi deviremez beni yaman darbeler ,Arbedemden geriye kalanlar vucuttaki izler... Bildiklerimi kendimden saklamayı nereden oğrenmiştim ben? Kac kez yutmuştum omrumun cığlıklarını? Bir gece yarısı bıcaklanırken en sessizliğimden, dilimden dokulen harfleri toplayınca hep sen ediyor neden? Bir duşu anlatmanın kac hali vardı dilimde? Kelimelere yuklenen hangi hal halimden haberdar edebilirdi? Hangi kelime bir gozyaşını gosterebilirdi? Yuzum bile saklarken huznu, bunu kelimeler başarabilir miydi? Bir yaraya inatla tuz surmekti her şey. Olume giderken, sigara basmaktı icimdeki isme..... Sen ya bir yanılgının yangınıydın ya da yazgının. Hep en kotu yanından tuttum geleceğin. Soylenmiş olan her şey bir duşun on adlarından oluşmaydı. Soylenmiş olan her şey benim yukumdu, peki sana neden ağır geldi? Bu İnadım Aşka be Sevgili , Savaşımda Yalnız Bırakma Beni SaKın geLme hazır değilim, deLiyim Kac gundur..Lodosum tuttu, Poyrazım soğuK.. Sona Saran bozuK kasetLer gibi hayaT..umut yoK senden başKa.. Hayallerim yok oldu koyduğum yerde yoktu hicbiri..! beLki umrunda biLe değiL ama ben sensizLiği sevmedim.. YiNe Yoksun Bu Gece Kar ve Soğuk Var Yerinde ! .. Gorduklerim goreceklerimin aynası ßelki sevdiklerim seveceklerimin aynısı.. Biraz depresif ve melankolik.. Kim okur ki kim bilir,Yalnızlık bana ozel Elbet birgun benide terkeder.. SeniN oLmamı istiyosaN ßenim oLmayı Oğreniceksin. Kapattım gozlerimi bana acı veren tum hayatlara.. BoğuLmaktan korktuğun denizim..Tahmininden derinim. farkımı fark etmen icin farklı olman lazım Cok kırgınım uyusam gecer mi , dizlerim cok kanadı buyusem gecer mi .. KaLpLer Bir Olunca KaŞaRLaRDa eRiR PsikoLojim Bozuk Yayında Emeği Gecen Her Kesin *** Renklerin icinde ,Duşlerin icinde Doğmak sessizce.Renklerin icinde Cennetin icinde Olmek sessizce .. SusabiLdiğim kadardı hayat,ve konuşabiLdiğim kadardı aşk.. Enjekte Ettim Tum Hayallerimi Karanlığa.. Cığlık İstiyor kuLaklarım..Ya atmalı deRinden yada Attirmalı derinlerden.. OLmek icin sebebim Yok AmA yasamak İicinde Sınırdayım . Şizofrenik Ruhum İntihara Meyilli .. Olmek İstiyor oLemiyorum Beni hayaLLerimin ßittigi yere aSın! Yalnızlığımı orttuğum yalnız bedenler de terk etti beni.. Sen kaLbimi terk ederken ben kaLbimin kırıkLarını topLuyordum..Sırf ayakLarına batmasın diye.. Karanlık, dehşet vericidir.Ama korkuttuğu icin değil,olanları sakince ve tek başına duşunme olanağı sunduğu icin... Ozlediğim Şeyler Ruhumu Kanatıyor.. Tam iyileşiyor derken Bir Hatıra Daha saplıyor. Ruhum cok Yaralı Cok Kan akıyor Ruhumdan.. Dursun artık bitsin Artık..Gecsin Bu yaralar Yoruldm yara almaktan.. Rusgar alıp goturur bni sonsuz karanlığa.. canım yanar cığlıklarla.. ama hic acı yok ..!uzmez beni ağlamak bedenim alışmış sonucda __________________