Hayatın sana sunduğu her şeye alışmalısın. Bırakıp gidenlere ve geride bıraktıklarına da. Cunku kendimden biliyorum, eninde sonunda kazanan hayat oluyor ve bize duşen istesek de inat etsek de unutmak oluyor veya alışmak.... Sevmeyi oğrenmemek en iyisi, biliyor musun? Belki hayat tatsız tuzsuz bir yemeğe benziyor ama kalbin yanmıyor en azından. İlk defa bu acıya duştuğumde yureği elinde bir delikanlıydım. Aşkın kendisi zaten tum damarlarımızdaki kanı ceken bir dertken ben daha kotusunu yaptım, canımdan cok sevdim. Bir kat arttı cektiğim acı. O zamanlar bir daha cesaret edeceğime inanmazdım asla, ama bir defa oğrenmeye gor. Zihnini bulandıran esrar gibidir. Bir kere de tiryaki olursun ve bile bile dalarsın acının icine yeniden. Bir kere oğrendin mi aşık olmayı, hic yapamazsan yoldan gecenlere aşık olursun. Ve bir defa alıştın mı aşk acısına yoldan gecen hepsinin arkasına bile donup bakmazsın, acısı icinde kalır yine de. Ve kalbin alışmıştır aşık olmaya, kaybetmeye. Giderek daha delice aşklar bulur seni, zamanla anlarsın ki aşık olunan cok da onemli değildir. Bizzat aşkın kendisidir aşık olduğun. Duymadığın, gormediğin, dokunmadığın ve koklamadığın -belki de bunları ummadığın bile- birine aşık olmak nasıl bir şeydir. Aşk değişir. İşte sen tam da o gunlerde buldun beni. Ve onun icin cok sevdim seni. Onun icin aşık oldum. Sen geldiğinde de biliyordum. Ya senden kacacaktım ya sen de gidecektin. Sahi bu defa hangisi oldu? Onu bilemedim. Aslında tum bu yaşadıklarımız benim "kader" diye anlattığım bir hayat sahnesi. Bizden habersiz kuruluyor sahne, oyun oynanıyor ve biz de oyunun baş aktorleriyiz belki, sonra perde kapanıyor. Boyle bir şey. Seni bulmak ne kadar guzelse, seni kaybetmek de o kadar guzel. Hayır yanlış yazmadım. Cunku icinde sen varsın. İcinde sen varken bir şey nasıl kotu olabilir? Belki bir gun okuma fırsatın olur, ama sana yazıldığını bilmeden. Buraya bir işaret koymalıyım diye duşundum, bir kelime. O kelimeyi okuduğunda kalbin burkulsun ve anla ki bunu yazan benim, hikayesi bizim hikayemiz. Ben alışkınım kaybetmeye... __________________