Teknoloji baş dondurucu bir hızda ilerlemeye devam ediyor. 1 yıl once bile hayal edemediğimiz bir projeyi hayata geciren Google, gercek dunyayla sanal dunyayı birleştiren gozluğunu nihayet ortaya cıkardı. İnternete bağlı olan bu gozlukler ile e-mail’lerinizi kontrol edebildiğiniz gibi aradığınız bir adresi de yine bu gozlukler vasıtasıyla bulabiliyorsunuz. Peki Google’ın gozluğune gelene kadar teknoloji dunyasında son 30 yılda neler yaşandı?



CD ve MP3 player'lardan once, manyetik bir ses kayıt platformu olan kasetler yoğun bir şekilde kullanılıyordu. İlk olarak 1963 yılında Philips tarafından tanıtılan kaset, bir sonraki yıl ABD pazarına merhaba dedi. Bunun yanı sıra 1970'li yıllarda bilgisayarlarda veri depolama birimi olarak da kullanılmaya başlanan kasetlerin 90 dakikalık surumleri yaklaşık 700KB'lık bir veriyi tek tarafı icerisinde taşıyabiliyordu. Teyp kasetlerinin ardından ise disket suruculer kullanılmaya başlandı.



1971’den 1976 yılına kadar kullanılan ve 8 inc’lik disket suruculer, devasa boyutlarıyla dikkat cekiyordu. Bir disketin toplam hafızası ise 80 KB idi. Yani 8500 disketi topladığınızda bir CD elde edebiliyorduk. 8 inc’lik disket suruculeri 5 yıllık kullanım omrunun ardından yerini 3.5 inc’lik disket suruculere bıraktı.



1982 yılından itibaren kullanıma sunulan 3.5 inc’lik disket suruculer, bugun de halen kullanılmaya devam ediyor; ancak bugun kullanılan bircok cihazda bu surucuye artık yer verilmiyor. Teyp bandı kullanan disketlerin toplam hafızası ise sadece 1.4 MB (megabyte) idi. Disketlerin ardından CD’ler populerleşmeye başladı.



Aslında 1980’li yıllarda ilk kez ortaya cıkan CD’ler, 90’ların ardından yaygınlaşma şansı buldu. 700 MB’lık bir kapasiteye sahip olan CD’ler CD-ROM denilen cihazlarla beraber calışıyordu. Daha sonraki yıllar ortaya cıkan CD-R/RW yazıcılar ise kullanıcıların CD’lere kendi verilerini yazabilmesine olanak verdi. Boylece artık kullanıcılar film, muzik, fotoğraf veya diğer iceriklerini bu disklere yedekleyebiliyordu. Standart bir diskete gore 450 kat daha fazla veriyi saklayabilen CD’ler bugun de kullanılmaya devam ediyor.



1995 yılında ortaya cıkan ve başlarda sinema sektoru icin bir devrim niteliği taşıyan DVD'ler, yedekleme birimi olarak da yıllar gectikce CD'lerin yerini almaya başladılar; zira 700MB'lık kapasiteli CD'leri 6'ya katlayan DVD'ler, kullanıcılara 4.7GB'lık bir kapasite sunuyordu. Cift katmanlı DVD modelleriyle birlikte kapasiteleri 8GB'a kadar yukselen DVD'ler, gunumuzde halen yoğun bir şekilde kullanılıyor.



Disket ve CD’lerin ardından 2000 yılından itibaren USB arabirimini kullanan hafızalar boy gostermeye başladı. USB hafızalar sayesinde kullanıcılar verilerini kolayca yedekleyebilirken, bugun icin 2, 4, 8, 16 ve hatta 32 GB’lık hafızaya sahip modelleri bulunuyor. USB hafızaların bir diğer ozelliği de hemen her şekle girebiliyor olması… Bu sayede bir anahtarlık şeklinde de gorebileceğiniz USB hafızalar, aynı zamanda bir oyuncak arabanın icine dahi gomulu bir şekilde kullanılabiliyor.



2001 yılının ardından yaygınlaşmaya başlayan SD kartlar, ozellikle cep telefonları, fotoğraf makineleri ve laptop’larda yoğun bir şekilde kullanılan depolama birimlerini ifade ediyor. MicroSD ile daha kucuk ebatlara da sahip olan SD hafızalar, cep telefonlarının dahili hafızasını artırırken, fotoğraf makinelerinde de fotoğrafların depolanabilmesi icin kullanıcılara onemli bir cozum sunuyor.



HD-DVD ile girdiği kıyasıya mucadelenin ardından standart olarak kabul edilen Blu-ray’ler, ozellikle HD (High Definition) ve 3D (3 boyut) teknolojileriyle beraber 2006 yılından itibaren yaygınlaşmaya başladı. Gorunuşte CD veya bir DVD’den herhangi bir farkı olmayan Blu-ray disklerin kapasitesi 25 GB’tan 50 GB’a kadar ulaşabiliyor.
__________________