Bu gunlerde DNA molekullerine mikroskopik yapılandırmalar icin gerekli hammadde olarak ihtiyac duyuluyor. Orneğin nanoteknoloji ile uğraşan bilim adamları bu molekullerden kubik ve sekizyuzlu kafesler bicimlendirdiler.

(SN: 2/14/04, p. 99: http://www.sciencenews.org/articles/20040214/fob2.asp). Fakat bu kafesleri ustalıkla meydana getirmek icin gerekli işlemler son derece zahmetliydi ve bu işlemler sonucunda oluşması beklenen yapıların oldukca duşuk eğimli şekilleri elde edildi.

Yakın zamanda, İngiltere ve Hollanda’da bir grup fizikci tek bir basit işlem ile uc boyutlu bir yapı bileşeninin DNA’dan yaratılabileceğini ortaya cıkardılar.Bu teknik bir kac dakika icerisinde trilyonlarca bileşen uretilebiliyor.

Katı,piramitsel DNA yapılandırmaları,yukarda gosterildiği uzere, nano yapı blokları icin oldukca vaat verici. Sarı yapını on yuzunu belirleyen DNA sarmalının omurgasını gosteriyor.Bu molekul uc bitişik yuzun pembe,mor ve kırmızı kodlu DNA sarmalları ile birlesiyor Goodman et al. /Science

Yeni DNA yapılandırması bir tetrahedronun (bir baz ve uc yuzlu bir piramid)şekline sahip.Yalnızca acık ucgenlerden oluşan bu yeni objenin oldukca katı ve sadece 10nm eninde olmasının daha geniş yapılar oluşturmak icin ideal bir yapı bloğu olduğunu belirten İngiltere’nin Oxford Universitesinden fizikci Russell P. Goodman aynı zamanda tetrahedra ile yapılandırmanın bir cok kullanımı olduğunu da ekliyor.

Goodman ve Oxford ve Amsterdamdaki Vrije Univesitesinden arkadaşları yeni bileşenlerini “ Aralık 9 Science”’da acıklıyorlar.

Goodman piramitsel birimlerin katı olduklarından dolayı şekillerini koruyabildiklerini bunun da onları uc boyutlu elektronik devrelerde olduğu gibi yuksek uzaysal doğruluklu nanoyapılar icin uygun temeltaşlar haline getirdiğini soyluyor.

Durham N.C’deki Duke Universitesinden John H. Reif bu yeni calışmanın cok parlak olduğu yorumunda bulunuyor ve geniş uc boyutlu DNA kafes bileşenlerini oluşturmak icin gerekli kapasiteyi sağladığını belirtiyor.

Oxford Universitesinden Andrew J. Turberfield tarafından yonetilen ekip belirli her biri DNA-DNA bağlarına donuşecek bir sıraya sahip bileşenler iceren tek zincirli 4 DNA molekulu iceren bir set dizayn ettiler. Bilim adamları bu zincirlerin trilyonlarcasını tuzlu su icerisinde karıştırdılar, kaynamaya yakın bir noktaya kadar ısıttılar ve aniden soğuttular.

Araştırmacıların tahmin ettiği uzere her bir zincir bir tetrahedral yuzu belirleyecek şekilde bukuldu. Aynı zamanda her bir zincir bitişik yuzun DNA’sına sarildı ve tamamlayıcı bolgeler bağları oluşturdu. Sonuc her bir koşe boyunca kuvvetli cift sarmallı DNA’lardan oluşan tetrahedral kafesler idi.

Bilim adamları aynı zamanda bağlayıcı olarak adlandırılan tek sarmallı DNA’ların birbirine bitişik iki tetrahedaraya da bağlanabilecegini gosterdiler. Goodman calışmadaki yeni aşamanın birden cok tetrahedra’yı daha kompleks yapılara donuşturmeye calışmak olduğunu belirtiyor.

Kaynak : http://www.bme.boun.edu.tr/bulten/yazigoster.asp?id=169
__________________