Mevsimlerden sonbahar yapraklarımı doktum
Meyve vermeyen bir ağacın koklerini soktum
Goz yaşları toplayıp biraz ustune serptim
Tekrar yeşermedin anladım sen bir olusun
Bir tohummuşsun gibi seni kalbime ektim
Ustune fazla fazla sevgimi aşkımı serptim
Kalbimi kapla diye her gun bir defa optum
Sen ne yaptın kalbimi tek seferde curuttun
Sacların vardı evet simsiyah ve upuzun
Kiraz gibi dudaklar optuğumde ben tuz buzum
Kabul ediyorum ben senden biraz uzundum
Kac yılı silip attın en cok buna bozuldum
Soylerdin sen hep bana sensiz bir hicim diye
Ben yokum şimdi artık hic misin sen bunu soyle
Hicbir şey anlamadım nasıl aşıksın boyle
Olum bile ayıramazdı ki bizi sozde
Yalanlarla suslenmiş her gelen darbe yemiş
Aşkın tarifi yokmuş herkes ondan etkilenmiş
Cok guzel neşeliymiş gozleri surmeliymiş
Ağzından bal damlarmış herkes onu severmiş
İstemiyorum artık boş bakan gozlerini
Ağzından cıkıp beni kandıran o sozlerini
Unutmaya calıştım bırakıp gidişini
Hayal kırıklıkları bırakmasın peşini
Eskisi kadar bağlı değilim artık sana
Hickimse vazgecilmez değil bunu anlasana
Onlarca şiir yazdım birazcık okusana
Gercekler yalanlar hepsi orda bi baksana
Tertemiz hayallerim ben deli bir şairim
Zamanında cok sevdim sevdim diye ben kaybettim
Gerek yok yalan aşka aklım zaten bir başka
Sahte bakışların yaktı kalbimi en başta