Yatak boş, oda boş, ev boş
Duvarlara vuran ışık, yuzumde karanlık
Yine mi sen bayram gunu gibi gelen
Kacamadım kulleri hala sıcak
Kalbimi durdurup kaybolan bir tuzak
Oluyor her sokak
Hicbir şey istemedim
Ne yatak, ne oda, ne de
Sen de bırak her şeyi
Sadece beni sev
Dizlerinde dizlerim
Boynunda ellerim
Boğulur gibi yeniden her gece her gece
Doğalım mı sevgilim?
Azalırken azalırken
Kapılar ardında kactığım zamanlar
Boşvermiştim aslında
Yıkılırken kumdan kalelerim
Birer birer karşında
Zırhı paslanmış bir kahraman gibiyim