Derleyen: Oğuzcan Atış / Milliyet.com.tr -Çin'in güneybatısındaki Butan (Bhutan) Krallığı ya da kısa adıyla Butan, yaklaşık 800 bin kişilik nüfusuyla birçok maceracı gezginin uğrak noktasından biri. Doğu Himalayalar olarak adlandırılan bölgede yer alan Butan, dağlık bir arazide olmasından ötürü farklı bir coğrafi yapıya sahip. Ülkenin coğrafi yapısı sadece iklim çeşitliliği açısından değil başta ulaştırma olmak üzere önemli konularda belirgin bir rol oynuyor. Ülkenin coğrafi açıdan sahip olduğu zorluklar başka faktörlerle de birleştiğinde özellikle ulaşım konusunda çeşitli aksamalar yaşanabiliyor. Bu durumun son örneği de ülkenin 4 havalimanından biri olan Paro'daki uluslararası havalimanında yaşanıyor.



Paro Uluslararası Havalimanı, 1960’lı yılların sonuna doğru, Hindistan ile güçlü bağlara sahip olan Butan hükümeti tarafından inşa edildi. Yerleşkenin ilk yapılma amacı Hint ordusunun bölgede gerçekleştirdiği helikopter uçuşlarında kullanılması ve olası olumsuz durumlarda bir ‘sığınak’ görevi görmekti. Ancak zaman içinde bu havalimanı başka amaçlar için kullanılmaya başlandı.

Alıntı MetniDÜNYANIN EN TEHLİKELİ HAVALİMANLARINDAN BİRİ

1986 yılında Bhutan Sivil Havacılık İdaresi kurulunca ülkede bulunan havalimanlarının işletme ve bakım sorumluluğu Drukair’den alındı ve sivil havacılık idaresine devredildi. Etrafı 5 bin 500 metreye kadar yüksek zirvelerle çevrili olan ve bu sebeple dünyanın en zorlu havalimanlarından biri olan Paro Havalimanı'ndaki devir teslimin ardından yapılan yeni düzenlemelerle aynı yıl uluslararası uçuşların yapıldığı bir meydana dönüştü.Deniz seviyesinden yaklaşık 2 bin 500 metre yukarıda bulunan havalimanı, sahip olduğu özellikler sebebiyle sadece bir avuç pilotun iniş yapmasına izin verilen ve dünyanın en tehlikeli havalimanlarından biri olarak anılmaya başladı.




'AYRICALIKLI KULÜP'TEKİLERE İZİN VAR

Etrafının dağlarla çevrili olması sebebiyle görüş koşullarının sık sık düştüğü Paro Havalimanı'nın yüksek konumda bulunması uçakların performansını kısıtlarken, görüş koşullarının oldukça zor olması sebebiyle pilotlar da pisti sadece birkaç dakika görebiliyor. Sadece gündüz saatlerinde yapılan uçuşların sorunsuz şekilde devam edebilmesi için ise rüzgâr ve görüş koşullarının uçuşa uygun olması gerekiyor.

Alıntı MetniSON DÖNÜŞ İÇİN 30 SANİYE ŞARTI

Zorlu koşullardan ötürü Paro'ya iniş yapacak pilotların uçakları çok hassas bir hız ve irtifada uçurması gerekiyor. Uçakların inişe yaklaşma sürecindeki son dönüş, uçağın tekerleklerinin piste değmesinden yalnızca 30 saniye kadar önce yapılıyor ve kısa olarak kabul edilen (yaklaşık bin 200 metre) piste iniş sırasında olası bir facianın önüne geçebilmek için oldukça dikkatli olmaları önem taşıyor.



Alıntı MetniSADECE 5 UÇAK BULUNDURABİLİYOR

Halihazırda aynı anda apronunda sadece 5 uçak bulundurabilen Paro Havalimanı'nı sadece Drukair ve Butan Havayolları kullanıyor. Drukair, uçuşlarını 3 adet Airbus A-319 ve 1 adet ATR-42 ile gerçekleştirirken, Butan Havayolları ise 2 adet Airbus A-319 kullanıyor. Drukair’in önümüzdeki dönemde filosunda bulunan A-319'ları yine havalimanına inebilecek olan Airbus A-320'ler ile değiştirmesi planlanıyor.