Turk sinemasının başyapıtlarından biri olan Selvi Boylum Al Yazmalım, yıllardır izlemekten sıkılmadığımız ve her seferinde uzuntuden ciğerimizi sokup atmamıza sebep bir Atıf Yılmaz filmi. Siz karar verebiliyor musunuz bilmiyoruz ama hep aynı kafa karışıklığını yaratıyor bizde bu muhteşem film. Kendimizi Asya ’nın yerine koyup kararsız kalıyoruz her seferinde. Sahiden, sevgi neydi? Emek vermek, beklemek, sabretmek mi; yoksa kacıp gitmek mi?
İşte Turkan Şoray ve Kadir İnanır ’ı yanyana gormekten en cok zevk aldığımız bu efsane filmden 16 duygu dolu replik. Pecetenizi hazırlamanızı tavsiye ederiz.
Benim adım İlyas. Kamyonumun adı Aldırma Gonul. Senin adın ne al yazmalım?
Bizimle konuşmuyor arkadaş. Peki niye konuşmuyor. Bizi adam yerine koymuyor mu diyorsun?Ziyanı yok; guluşu yeter bize
Ben seni buldum al yazmalım, kaybetmek istemem… Seni gormeden yapamam ben
Yarın aynı yerde, aynı saatte camura saplansam yardıma gelir misin?
+ Bilmem. Orası yol, bir goren olur.
– Kalenin orda bekleyeceğim seni al yazmalım.
Erkekten korkmayı bellettiler bize, bundan hic korkmadım
+Şehirli belli, şehirde kız coook. Niye beni sevsin?
Elini tuttum sıcacıktı, yureği elimdeymiş gibi…
Buraya bakın keciler, sevgilime hoş geldin deyin. Ve hey gokyuzu, tenimi yakan sıcak guneş…
Bereketli tarlalar, yureğim kadar coşkun dere… Selam size
Mutluluk bu muydu? Mutluluk neydi ben bilmezdim
O vardı bir zamanlar, onu sevmiştim. Sevgi o muydu? Sevgi neydi?
Coşkun akan dere, sonbahar ruzgarıyla urperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları, bir yurek cırpıntısı?
Sonunda coşkun dere durulur, yapraklar kurur dokulur, yağmur diner, guneş cıkardı. Sevgi neydi?
Sevgi sahip cıkan dost, sıcak insan eli, insan emeğiydi… Sevgi iyilikti, sevgi emekti…
Durursam bir daha kurtulamam… Yureğim kaydıysa gunah mı?
Sen gelmesen de ben beklerim. Ne olacak sanki cebimden mi gidiyor; canımdan gidiyor