Dunya uzerinde yuzlerce farklı ceşitte gelenek ve farklı inanış var, bu tabii ki normal ve olması gereken. İlginc olan ise, herkesin kendi geleneğinin diğerine aşırı tuhaf gelmesi.
Orneğin, Endonezya ’daki Sulawesi adasında yaşayan yerli halkın, bize oldukca tuhaf hatta urpertici gelen bir geleneği var. Onların acısından baktığımızda son derece normal gorunen bu gelenekte, sanki oluye saygı olayını biraz abartmışlar.
Sulawesi halkı maddi durumları elverdiği surece, sevdikleri olulerin cenazesini aylarca, bazen yıllarca erteleyerek, beraber yaşamaya devam ediyorlar
Cenazesi yapılana kadar, oluye hasta muamelesi yapılıyor, bakımı yapılıyor, yemek ve su veriliyor
Ayrıca, mandaların oluyu ahirete taşıyan birer arac olduğuna inanılıyor. Olen kişinin mandası olmaması, onu hızlıca taşıyabilecek bir aracının olmaması demek
Cenaze gunu geldiğinde ise, ne kadar cok manda kurban edilirse o kadar cok prestij anlamına geliyor
Sulawesi halkı, geceleri, olen kişinin odasının ışığını bile acık bırakıyor
Cenazesi yapılan oluler ise birkac yıl sonra tabuttan tekrar cıkarılıyor ve ikinci bir cenaze yapılıyor
Bu hem onları anmak, hem de eskiyen giysilerini değiştirmek icin
Ma ’nene ’ denilen bu gelenek sayesinde, atası oldukten sonra doğan torunlar, onu gorme ve tanıma fırsatı da buluyor
Bu geleneklerinin dunyanın diğer yerlerinde tuhaf karşılandığını biliyorlar ama bunun onlara ozgu, değerli bir inanış olduğunu duşunuyorlar
“Biz olulerden korkmayız, atalarımıza olan sevgimiz o kadar buyuk ki, korkumuzun ustune cıkıyor.”
3 yaşındaki bu kucuk kız fotoğraf cekildikten bir gun once olmuş. Kız kardeşleri ve kuzenleri onunla bir hastayla konuşur gibi konuşup sarılıyorlar
Sulawesi yerlileri olulerinin ruhuna tapıyorlar, ama diğer yandan tanrıya da inanıyorlar