
Uğur Mumcu Biyografisi Uğur Mumcu, 1942 doğumlu gazeteci ve yazar. 1993 ’de uğradığı saldırı sonucu hayatını kaybeden Mumcu ’nun, “Gazeteci Kimdir?” sorusuna verdiği yanıt şoyledir: Gazeteci, haber ve bilgi kaynağına en cabuk ulaşan ve bu kaynaklardan edindiği bilgi ve haberleri okurlara sunan insan demektir. Gazetecinin bu gorevini yapabilmesi icin habere, olaya, olguya, belgeye ve bilgiye dayalı yazılar yazması gerekir. Bunun icin de gazetecinin guvenilir kişi olması zorunludur. Sır saklayan, haber ve bilgi kaynağını gizlemesini bilen, gerektiğinde hukumetlere ve guc odaklarına karşı savaşmayı goze alan insan, gazetecidir.
Uğur Mumcu, 22 Ağustos 1942 ’de Nadire ve Hakkı Şinasi Mumcu ’nun oğulları olarak Kırşehir ’de dunyaya geldi. Tapu Kadastro memuru olarak calışan Hakkı Bey ’in gorevi nedeniyle burada dunyaya gelen Mumcu ’nun ailesi aslen Ankara ’lıydı. Bu yuzden eğitimini Ankara ’da tamamladı. Once Devrim ardından Ulubatlı Hasan İlkokullarını, Cumhuriyet Ortaokulu ’nu ve Deneme Lisesi ’ni bitrdikten sonra, 1961 ’de Ankara Universitesi Hukuk Fakultesi ’ne girdi. "Turk Sosyalizmi" başlıklı yazısıyla 1962 ’de Yunus Nadi Makale Odulu ’nu kazanan Mumcu, 1963 ’de Hukuk Fakultesi Oğrenci Derneği ’ne Başkan secildi. Uğur Mumcu 1965 ’de avukat olarak mezun oldu. Doğan Avcıoğlu, Mumtaz Soysal ve İlhami Soysal ’la birlikte Yon hareketini başlatanlardan biri olan Cemal Reşit Eyupoğlu'nun başladı. Aynı yıl 18 Haziran ’da "Biz Anayasayı Savunuyoruz. Ya Siz?" başlıklı makalesi Yon Dergisi ’nde yayımlandı. 30 Haziran 1967 ’den itibaren "Kitap Toplatmak Anayasaya Aykırıdır" başlıklı yazısıyla Kim Dergisi ’nde de yazıları yayımlanmaya başlayan Mumcu ’nun, 18 Ağustos'taki "Anayasaya Saygı" başlıklı yazısıyla birlikte Akşam Gazetesi ’nde de incelemeleri yayımlanmaya başlandı.
1968 ’de gittiği İngiltere ’de bir yıl gibi bir sure kalan Mumcu burada yabancı dilini geliştirdi ve yazılarına Londra ’dan devam etti. Akşam Gazetesi ’ndeki inceleme yazılarının sonuncusu 25 Şubat ’ta yayımlanırken, Kim Dergisi ’ndeki son yazısı da 1 Mart tarihli "Yeter Artık Beyler" başlıklı yazı oldu. Mumcu, 25 Mart'tan itibaren yazılarını aralıklarla Turk Solu Dergisi ’nde yayımlatmaya başladı.
31 Ocak 1969 ’dan itibaren mezun olduğu fakultenin İdare Hukuku Profesoru olan Tahsin Bekir Balta'nın asistanlığını yapmaya başlayan Mumcu, 13 Kasım'da Ankara Barosu Levhasından kaydını sildirerek avukatlığı bıraktı. 1969-1971 yılları boyunca Ankara Universitesi Hukuk Fakultesi Dergisi'nde yazılarını yayımlamaya devam etti. 15 Temmuz 1969 itibariyle Milliyet Gazetesi ’nde de incelemeleri yayımlanmaya başlandı. Aynı donemde Ant Dergisi ’nde ve Cumhuriyet Gazetesi ’nde de makale ve incelemeleri yayımlanan Mumcu, 1970 yılı 24 Mart ’ından 27 Ekim 1971 ’e kadar Devrim Dergisi ’nde yazdı.
12 Mart 1971 tarihinde gercekleşen darbenin ardından 17 Mayıs ’ta gozaltına alınan Mumcu, Mamak Askeri Cezaevi'nde yaklaşık bir yıl boyunca kaldı. Yedi yıl hapse mahkûm edildi fakat Yargıtay bu kararı bozdu. 10 Ekim 1972'de serbest bırakıldı ve hemen askerlik gorevine alındı. Tuzla Piyade Okulu ’nda verilen 3 aylık eğitimden sonra, okul yonetimi tarafından "kotu hal ve duşunce sahibi" şeklinde suclandı ve "er" cıkarıldı. Ardından da Ağrı ’nın Patnos ilcesine gonderilen Mumcu, 31 Ocak 1974 ’te askerliğini sakıncalı piyade eri olarak tamamladı.
Bu konuyla ilgili olarak "Evet, evet ne olursa olsun, ben Patnos dağlarında halk cocuklarıyla er olarak askerlik yapmayı, emekli olduktan sonra siyasal iktidarın uzattığı yonetim kurullarında, on binlerce lira para alan orgeneral olmaya değişmem." diyen Mumcu, yedek subaylık hakkı ve aylıkları icin actığı actığı maddi tazminat davasını kazandı.
Askerliğini tamamladıktan sonra Ankara Universitesi ’ndeki asistanlık gorevinden ayrılan Uğur Mumcu, profesyonel olarak gazeteciliğe başladı. 25 Şubat 1974'te "Anarşist!.." başlıklı yazısıYeni Ortam Gazetesi ’nde yayınlandı ve burada calışmayı 12 Mart 1975 ’e kadar surdurdu.
1975 ’te Cumhuriyet Gazetesi ’nde koşe yazarlığı yapmaya başladı. Anka Ajansı'nda da calışmaya devam eden Mumcu, 1975 ’te Suclular ve Gucluler adındaki, Mart donemini sergilediği makalelerinden oluşan kitabı yayımlandı. Altan Oymen'le birlikte hazırladıkları ve Yahya Demirel'in “hayali mobilya ihracatını” konu edinen, Mobilya Dosyası adlı kitabı yine aynı yıl yayımlandı.
1977 ’den itibaren yanlızca Cumhuriyet Gazetesi ’ndeki Gozlem adlı koşesinde yazmaya devam eden Mumcu, bunu 1991 yılının Kasım ayına kadar surdurdu. Sakıncalı Piyade ve Bir Pulsuz Dilekce adlı kitapları 1977 ’de yayımlanan Mumcu, 1978 ’de Sakıncalı Piyade ’yi Rutkay Aziz ’le birlikte tiyatroya uyarladı. Bu oyun Ankara Sanat Tiyatrosu ’nda 700 kere sahnelendi.
1978 ’de Buyuklerimiz adlı kitabını yayımlayan Mumcu, 1979 ’da Cıkmaz Sokak ve 1981 ’de terorun silah kacaklığıyla ilgisini ortaya koymak ve kamuoyunu bu konuda uyarmak" amacıyla yazdığı “Silah Kacakcılığı ve Teror” adlı kitapları yayımlandı.
Papa ’yı oldurme girişiminde bulunan Mehmet Ali Ağca ’yı inceleyen Mumcu ’nun calışmaları 1982 ’de Ağca Dosyası adıyla yayımlandı. 1983 ’de onunla cezaevinde roportaj yapan Mumcu, daha sora Papa-Mafya-Ağca adlı kitabını yayımladı. 1987 ’de araştırmacı gazetecilik acısından buyuk bir başarı kabul edilen Raun, 1991 ’de en onemli araştırmalarından biri olan Kurt-İslam Ayaklanması 1919-1925 adlı kitabı yayımlandı.
İlhan Selcuk dahil bircok Cumhuriyet Gazetesi yazarı ve calışanıyla birlikte 1991 ’de gazeteden ayrılan Mumcu, 1992 yılında 1 Şubat gununden 3 Mayıs ’a kadar Milliyet Gazetesi'nde yazdıktan sonra, yonetim değişikliği yapılmasıyla 7 Mayıs 1992'de Cumhuriyet Gazetesi ’ne dondu.
Uğur Mumcu, 1993 ’de kendisine duzenlenen bir saldırı sonucu hayatını kaybetti. 24 Ocak gunu, arabasına kurulan ve patlama gucu yuksek C-4 plastik patlayıcısından oluşan harekete duyarlı bombanın patlamasıyla katledilen Mumcu ’nun cinayet failleri hala bulunamadı.
Uğur Mumcu, 19 Temmuz 1976 ’da Guldal Homan ile evlendi ve cift Ozgur ve Ozge isimli iki cocuk sahibi oldu. Ailesi 1994 Ekim ayında Mumcu ’nun anısı icin Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı ’nı kurdu. Tum Eserleri:
Mobilya Dosyası (1975)
Suclular Ve Gucluler (1975)
Sakıncalı Piyade (1977)
Bir Pulsuz Dilekce (1977)
Buyuklerimiz (1978)
Cıkmaz Sokak
Tufek İcad Oldu
Silah Kacakcılığı Ve Teror (1981)
Soz Meclisten İceri (1981)
Ağca Dosyası (1983)
Terorsuz Ozgurluk
Papa - Mafya - Ağca
Liberal Ciftlik
Devrimci Ve Demokrat
Aybar İle Soyleşi
İnkılap Mektupları
Rabıta
12 Eylul Adaleti
Bir Uzun Yuruyuş
Tarikat - Siyaset - Ticaret
Kazım Karabekir Anlatıyor
40'ların Cadı Kazanı
Kurt İslam Ayaklanması 1919-1925
Gazi Paşa'ya Suikast
Sakıncalı Piyade (Tiyatro)
Soze Nereden Başlasam
Bu Duzen Boyle Mi Gidecek?
Bomba Davası Ve İlac Dosyası
Sakıncasız
Eğilmeden Bukulmeden
Kurt Dosyası (1993)
Odulleri:
1962 "Turk Sosyalizmi" başlıklı makalesiyle Yunus Nadi Odulunu aldı.
1979 Turk Hukuk Kurumunca "Yılın Hukukcusu", aynı yıl Cağdaş Gazeteciler Derneğince "Yılın Gazetecisi" secildi.
1980 Sedat Simavi Vakfı Kitle Haberleşme ve Gazetecilik Odulunu Cuneyt Arcayurek ile paylaştı.
İstanbul Gazeteciler Cemiyetinin inceleme dalında verdiği odulu aldı.
1982 İstanbul Gazeteciler Cemiyetinin inceleme dalında verdiği odulu aldı.
1983 Balıkesir Barosundan "Cumhuriyet Doneminin Anıtlaşmış Hukukcusu" odulu verildi.
İstanbul Gazeteciler Cemiyetinin roportaj ve seri roportaj dalında verdiği odulu aldı.
1984 Nokta Dergisinin "Yılın Doruktaki Gazetecisi" odulunu aldı.
1985 Nokta Dergisinin "Yılın Doruktaki Gazetecisi" odulunu aldı.
1987 İstanbul Gazeteciler Cemiyetinin guncel yazılar dalında verdiği odulu aldı.
Nokta Dergisinin "Yılın Doruktaki Gazetecisi" odulunu aldı.
Cumhuriyet Gazetesinden "Rabıta Olayı dolayısıyla Ornek Gazeteci" odulunu aldı.
1988 Sedat Simavi Vakfı Kitle Haberleşme ve Gazetecilik Odulunu aldı.
Cumhuriyet Gazetesi "Bulent Dikmener Haber Odulu"nu aldı.
Ankara Tabipler Odasından "Basın Sağlık Odulu" aldı.
Boğazici Universitesinden "En Cok Okunan Gazeteci Odulu"nu aldı.
1992 Ankara Sanat Kurumundan "Onur Odulu" aldı.
Oldurulmesinden Sonra Verilen Oduller:
1993
İzmir Gazeteciler Cemiyeti Yonetim Kurulu "Basın Şehidi" Plaketi "İnandığı doğruları yaşamı boyunca savunduğu, yazdığı, odun vermediği icin"
Orhan Apaydın "Demokrasi ve Barış Vakfı" Gumuş Kupa
Nokta Dergisi "Doruktakiler Basın Onur Odulu"
Gazeteciler Cemiyeti "Basın Ozgurluğu Odulu"
SHP İstanbul İl Orgutu Kadın Komisyonu "Guldal Mumcu'ya"
Kiraz Belediyesi "Mumcu Anısına" Plaket
Eczacı Odaları 2. Kamu Eczacıları Ulusal Kurultayı'nda "İlac Dosyası" ile insan sağlığına ve eczacılık mesleğine katkılarından dolayı
İstanbul SBF Mezunları Derneği "Uğur Mumcu anısına demokrasi ve insan hakları" Odulu
Ulusal Birlik ve Dayanışma Derneği "Derneğin onur uyesi Mumcu anısına" Plaket
Turkiye Ziraatciler Derneği "Mumcu anısına" Plaket
Kırşehir Valiliği - Vali Neşet Kanyılmaz "Mumcu Anısına" Pirinc Tabak
Soke Belediyesi Başkanı Mehmet Semerci "Mumcu anısına plaket ve imza defteri"
İzmir Buyukşehir Belediye Başkanı Yuksel Cakmur "Mumcu anısına"
1995
Evrensel Kardeşlikler Dunya Barışına Cağrı Vakfı "Ornek Calışmaları Nedeniyle"
Kadıkoy Belediye Başkanı Av. Selami Ozturk "Cumhuriyetin 72. yılında Cumhuriyet ilkelerinin yaşatılmasındaki katkılarından dolayı"
Mulkiyeliler Birliği Seyfi Oktay, Nuri Alan, Prof.Dr. Taner Timur, Emin Colaşan, Prof.Dr. Alparslan Işıklı, Salih Er "Ulkede temiz toplum oluşturma yolunda duşunce, yapıt ve eylemleriyle katkılarından dolayı"
Uluslararası Lions Yonetim Cevresi 118-T Plaket Guneysınır Belediye Başkanı Mehmet Yakıcı "Mumcu Anısına" Plaket1997 1996 yılı Başarılı Gazeteciler Odulu Bugunu dunden haber verdiği icin" Juri Ozel Odulu
2003
Ataturkcu Duşunce Derneği Genel Merkezi Ataturkcu Duşun Sistemine unutulmaz katkıları anısına" Plaket